Ey Hayat Güzel Kardeşim...
yorgundu,
çok yorgundu hemde
soyundu ağır ağır...
fırlattı çıkardıklarını
küf kokulu minderler üzerine
bu günü düşündü
ve dünü...
ve
hayal kırıklıklarını
kendine başkent edinenler için
nasılsa yarın yoktu,
düşünmedi yarını...
herhalde sabah ezanı okunuyordu ki
söndürdü içinin son ışığını
içi geçip, gözleri giderken usulca fısıldadı;
ey hayat! güzel kardeşim,
ne olur baştan
ve yeniden çal...
ŞİİRİME SES OLAN SAYIN ADEM EFİLOĞLU'NA SAYGIMLA.
(
Ey Hayat Güzel Kardeşim... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
13.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
