.

.

sessizce yanar sokak lambaları 

umutlu bir bekleyişin ardında

eline gelinciği sinmiş 

susuz bahçelerin 

ortasında kalacağım sabah olunca



gitmek demiştin

toprağıma yalın ayak basar gibi

sevda uğruna batan dikenleri 

bin yerimden kanla söke söke 

yedi rengini umduğum ömrüne

yağmuru, rüzgarı ekip çekip gitmek



zamanın göğsüne bir ilmek atıp

eski düşün koynunda büyüyen

koklanmamış mor çiçekleri

hep güleç hep bereketli yüzüne 

bir bir serip de gitmek



hayal dediğin nedir ki 

uçurum başlarını tutmak ölüme

zaptetmek denizleri yanan ciğerine 

bir yudumla içmek



şehrin ağzında yakınmak dua ile

yıkanmak tek başına 

çamura belenmiş güneşe



ağaçlarım döküldü yerinden

inan bulutlar ve kuşlar yerle bir

böyle değildin eskiden sözleri

düşünce çocuksu diline



suçlama sevgili

şiir yazmak da kolay değil

yaşamak zaten yersiz bir meşgale

yitirmişken gözümün bebeğinde 

delişmen sevinçleri



güle güle sevdalığım 

aşkın özgürlüğündür artık

güle güle şimdi yarim yaranım

ne dudaklarınca sevişmek ihanetti geceye

ne sana benzeyen gülmekti en içten

en büyük ayıbım

.

( Son Mevsim başlıklı yazı NeclaKezbanT tarafından 9/12/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.