Bilirim; sen,

            Çok yüce gönüllüsün

Temiz ve saftýr kalbin, 

            Ýçtendir sevgin

Sen ne çok iyisin,

            Sonsuzdur þefkatin

Her zaman affedersin,

            Geniþtir hoþgörün

Kýrýldýðýný söyler,

            Çeker gidersin

Küstüm sana,

            Asla konuþmam dersin

Fakat çok sürmez,

            Yanýma dönersin

Üzüldüðümü anlar,

            Sen de üzülürsün

Sonra hüzünlü gözlerle bakar,

            Beni süzersin

Ve çekingen bir tavýrla,

            Elimi tutarsýn

Daha fazla dayanamaz,

            Sevgi dolu kalbin

Haydi, barýþalým!

            Affettim seni dersin

Bu asil tavýrlarýn karþýsýnda,

            Önce kahrolurum

Sonra küçülürüm,

            Yok olurum

Ve hep þunu düþünürüm;

Bana verdiðin deðeri,

            Asla hak etmiyorum

Böyle düþününce de doðal olarak

            Çok, hem de çok üzülürüm

Hep üzülürüm,

            Hala üzülürüm..

Üzülürüm...

Y.Beyindik