Şair dili sivri kalemi keskin
Söz ile hedefi vurabilmeli
İnleyen ruhları ederek teskin
Acıyla sevinci karabilmeli
Ne varsa korkmadan derde dil olup
Sözleri yurdumda açan gül olup
Halkımız sustukça o bülbül olup
Zalimin önünde durabilmeli
En acı sözleri söyler sakınmaz
Eğirip büğürüp asla dokunmaz
İtilip kakılsa bile yakınmaz
Yılmadan ilminden verebilmeli
Her kelimesiyle ruhlara yağıp
Kısıtlı sözlükten anlamlar sağıp
İmgeler içinden gün gibi doğup
Dağılmış hisleri derebilmeli
Hak terazisinden dirhem şaşmayan
Büyük küçük bilip haddi aşmayan
Yatağında akıp asla taşmayan
Mısradan saraylar örebilmeli
Aşığın düşünde düşler çizmeli
Mutluluk anını harf harf dizmeli
Hain emelleri önce sezmeli
Bilinmez sırlara erebilmeli
Sağcıyı solcuyu bir safta tutup
İlim irfan ile halvete yatıp
Aldığı nefese sabrını katıp
Ayrık duyguları sarabilmeli
Kalemin ucuyla dağları delip
Gecenin içinde gündüzü bulup
Âdemden beriye aşkını bilip
Gitmeden menzile varabilmeli
âdem efiloğlu / ahir-i fırtına