Allah’a yakýnlaþmak, insanýn gün içinde yaptýðý her iþi O’nu düþünerek ve O’nun rýzasýnýn en çoðunu gözeterek yapmasý, Allah sevgisinin ve Allah korkusunun kýsacasý imanýnýn artmasý anlamýndadýr. Samimi insan bu konuda sýnýr tanýmaz. Rabbimiz kendisine verdiði sayýsýz nimete nasýl bir sýnýr koymuyorsa, o da Allah’a yakýnlaþmada kendisine bir sýnýr koymaz. Kaldý ki ahirette alacaðý karþýlýk da, O’na yakýnlýðý ölçüsünde olacaktýr. Kiþi içten ve samimi gayretiyle bu konuda çaba gösterir.

Çabalarýnýn sonucunda Allah’a yakýnlaþan bir insanýn, Allah aþký, baðlýlýðý ve coþkusu daha da artar, her adýmýný Allah’ýn hoþnut olup olmayacaðýný düþünerek atar, Allah’tan daha fazla sakýnýr. Kiþi Allah’a yakýnlaþtýkça bu sayýlan özellikler de artmaya devam eder.

Ýnsan salih amelde bulunurken yaptýðý iþi yalnýzca Allah’ýn hoþnutluðunu gözeterek yaptýðýný aklýnda tutmalý, buna içten niyet etmelidir. Böyle bir amel, salih ameldir ve kiþinin Allah’a olan yakýnlýðýný artýrýr. Ýnsanýn imaný bu salih amelle güçlenir ve "...Güzel söz O’na yükselir, salih amel de onu yükseltir..."(Fatýr Suresi, 10) ayetiyle ifade edildiði gibi Allah’a varýr.

Kur’an’da pek çok ayette inananlara yalnýzca Allah’tan korkmalarý gerektiði buyrulur. Korkup sakýnanlar Rabbimizi sýfatlarýyla tanýyan ve O’nun kudretini gereðince takdir edebilenlerdir. Onlar Allah’ýn rýzasýný ve sevgisini kaybetmekten korkar ve bu sebeple hayatlarý boyunca ciddi çaba içinde olurlar.

Müminlerin dostu olan, onlara hayýr yollarý açan ve onlarý baþarýlý kýlan Rabbimiz, insanlarý Kendisi’ne yakýnlaþmak için yollar aramaya çaðýrýr. Bu nedenle bir insanýn hayatýnýn en büyük hedefi Allah’ýn bu çaðrýsýna uyarak çaba göstermek ve insanlar arasýnda Allah’a en yakýn kul olmaya çalýþmaktýr. Kuran’da geçen kýssalarda, peygamberler bu konuda müminlere örnek olarak gösterilirler. Çünkü bu kutlu insanlar Allah’a çok yakýn, Allah’tan çok sakýnan, korkan ve Allah’ý çok seven, üstün ahlaklý samimi insanlardýr.

Bu örneklerden biri, "Böylece onu baðýþladýk. Þüphesiz onun Bizim Katýmýzda gerçekten bir yakýnlýðý ve varýlacak güzel bir yeri vardýr." (Sad Suresi, 25) ayetiyle bildirilen, Hz. Davud’un Rabbimize olan yakýnlýðýdýr. Her mümin samimiyetle Allah’tan korkup sakýnarak, Kuran’ýn hükümlerini titizlikle uygulayarak ve yaþamýný Allah’ýn hoþnutluðu üzerine kurarak peygamberler gibi Allah’a yakýn olmayý umabilir. Bu, çok uzun zaman alacak ve insaný zorlayacak bir konu deðildir. Ýnsan samimi olarak niyet edip ve içten dua ettiðinde –Allah’ýn dilemesiyle- Rabbine saniyeler içinde de yakýnlaþabilir. Çünkü Yüce Allah insanlara þahdamarýndan da yakýndýr ve dualara icabet edendir.

Allah ile kurulan kesintisiz ve derin baðlantý insanýn daha üstün ahlaki özellikler kazanmasýna yol açar. Kiþinin Allah’a olan saygý, sevgi ve teslimiyetini, imanýný, þevkini, sabrýný, tevekkülünü artýrýr. Artýrdýðý her özellik, onu Allah’ýn hoþnutluðuna, rahmetine ve cennetine yaklaþtýrýr ve bu inanan insana büyük bir haz verir.

Kuran’daki “hayýrlarda yarýþýnýz" buyruðu gereðince çaba içinde olmalý insan. Bu rahmani yarýþta aþýlan her vadi, kulu Rabbine daha da yaklaþtýrýr;

Küçük, büyük infak ettikleri her nafaka ve (Allah yolunda) aþtýklarý her vadi, mutlaka Allah’ýn yaptýklarýnýn daha güzeliyle onlara karþýlýðýný vermesi için, (bunlar) onlar adýna yazýlmýþtýr. (Tevbe Suresi, 121)

Uzaklarda deðil Rabbimiz, içimizde. Bize bizden yakýn. Bu yüzden yalnýz O’na sýðýnmalý, yalnýz O’na kulluk yapmalý ve yalnýz O’ndan yardým dilemeli.



Fuat Türker