ANADOLU DESTANI MALAZGÝRT

Zaman akýp giderken sonsuz aleme doðru

Azap aleminde dert, azap yurdunda soru

Akarsular mürekkep, aðaçlar birer kalem

Olsa da anlatamaz ne insan ne de alem

Türkün ruhunda gizli Ýslam’ýn öz kimliði

Sevdamýn gözyaþlarý davamýn sessizliði

Ýnsanlar korku ruhlu ve insanlar hayalet

Manadan soyutlanmýþ kemiðe bürünmüþ et

Sevin Anadolu’m gün elbet senin günündür

Alparslan’ýn ruhuyla her gün sana düðündür

Mukaddesler emanetler alýnýrken ayaða

Gece gözyaþlarýný akýtýr hep þafaða

Bizler çile çekmeden gidersek sonsuzluða

Anadolu þikayet etsin bizi bayraða

Dert var, çile çekmek var, bu uðurda ölmek var

Sonsuzluk; tek sevgilim, ölürsem beni sen sar

Her gece aðlýyorsa mazlumlar için için

Biri söylesin artýk, ne bu bekleyiþ, niçin?

Hey Anadolu sen mi Alparslan emaneti

Yoksa bizler mi olduk Avrupa esareti?

Dipsiz fezaya doðru yükselirken aminler

Aminlerin gözyaþý yedi kat gökte inler

Türk tarihi yazýlý Malazgirt iclalinde

Selehaddin Eyyub-i Kudüs’ün hilalinde

Kapýsý açýlýyor þanlý Anadolu’nun

Yýkýlýyor haçlarý akbaba ordusunun

Dualarla beraber açýlýrken kapýlar

Dilden dile dolaþýr o ölümsüz þarkýlar

Peygamber mayasýnda yoðurulmuþ komutan

Sana dua etmekte sonsuza dek bu vatan

Ey gök kubbede ezan çýnlatan þanlý asker

Senin zaferin gibi olmadý hiçbir zafer

Senin emanetindir yurt, bayrak, ezan ve din

Emanetlere elbet duyan olacaktýr  kin

Bedir gibi suskundu yazýlacak o destan

Keþmekeþ hayalleri býrak Malazgirt’i an

Hani Anadolu’nun her bir tarafý haçtý

Anadolu’nun fethi muhakkak ihtiyaçtý

Bin yetmiþ bir yýlýný gösterirken takvimler

Olmayacaktýr artýk adaletsiz taksimler

Ey yedi katýn sýrrý þefkat ruhlu Peygamber

Alparslan’ýn yolunda bana, bana da yer ver

                        HAMZA KAPLAN

                                   EYLÜL 2012