Zemheri Aşkımdın Sen Benim
kuytu köşelerden çıkıp ortalığa
kalabalıktan nefret edercesine süzgün
ilk çiy tanesi dudaktan kalbe yönelirken
damar şarkıların nakaratında hep sen vardın
sensiz ne baharı ne de kışı yaşardı şu deli gönlüm
zemheri aşkımdın sen benim
helalleşmek isterdim gözlerinde
deli poyraz yamaçlarında
bilirsin ki nazlarında
ele avuca sığmaz mizaçlarında
zemheri aşkımdın sen benim
baharın bitimindeki hazana denk
sitemkar yürekse sızıyla örtüşmüşken
ilk aklıma gelensin bilir misin
sonbaharın yapraklarındaki sarılıklarla
ölümü hatırlamaktan çok yaşarım nedensiz
zemheri aşkımdın sen benim
elde kırk yıllık hatırın sonunda
bir yudum kahve tadında
dizlerine vurup kayboluşunda
gam yüküyle dudak büküşün var ya
zemheri aşkımdın sen benim…
İlhan Koruyucu
(
Zemheri Aşkımdın Sen Benim başlıklı yazı
ilhnkoruyucu tarafından
29.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
