Bilinmiyor deryanýn özündeki deryalar,

Gözler loþluk içinde, gerçekler sezilmiyor.

Çaðýrýyor mevsimler esmer yüklü hülyalar,

Közler poyraz içinde,hikmetler çözülmüyor.

Rýhtýmým korlar saðar, derbederdi bu gece,

Yanan yakamozlarda çoðalýyor bilmece,

Üzerimize dertler yaðýyor ince ince,

Ýzler kasvet içinde, yýldýzlar süzülmüyor.

Bir türlü azalmýyor sahillerin korkusu,

Sandallarda þahlandý gafletlerin yankýsý,

Tutuþmuyor dillerde yanýk sevda þarkýsý,

Yüzler ateþ içinde, isyanlar ezilmiyor.

Gece mehtap yansa da boyun büktü ozanlar,

Kýpkýzýl dudaklarda çoðaldý su-i zanlar,

Hasretin türküsünü söyler durur hazanlar,

Sözler boþluk içinde, cevherler dizilmiyor.

Matemlerin raksýyla sararýyor yapraklar,

Özümdeki muradý kurutuyor topraklar,

Ýtibardan düþtüler, uyanmýyor leylaklar,

Güzler kahrýn içinde, hüzünler çizilmiyor.

Pervane dudak dudak yýðsa da zikirleri,

Atamýyor þehrinden köhnemiþ fikirleri,

Ýblis’e yön vermiþiz, çaðýrýrýz kirleri,

Dizler katran içinde, kaygýlar büzülmüyor.

Su-i zan: Kötü zannetme.