Usandım sevdiceğim;
cilvene, işvene, nazına
Bir kez bile beni hatırlanmadan hatırlamayışına
Aylar, yıllar koşturup yorup, mükâfatsız bırakışına.
Yoruldum sevdiceğim;
bakıvermedin hiç gözüme
Bir kez bile seni sevdiğim gibi sevilmediğime
Saatler, günler; yollara baktırıp habersiz bekletmene.
Üzüldüm sevdiceğim;
sorgusuz vardığın hükmüne
Bir kez bile inandığım kadar inanılmadığıma
Eskiler, yeniler; yıkılıp çöküp, yeniden başlamaya.
Ümitliyim sevdiğim;
dudağımda eşsiz tadına
Kalbimde elmaslara sarıp sakladığım nefesine
Yaşadığım sürece kimsenin olmayacak gözlerime.
Ümitliydim sevmiştim;
bilemedim aşk-ı biçare
Nasıl! Bendeyken kalbin ait olacak bir başkasına
Ölümümdür! Can bulacak olsun nefesin başka bir tende.