Koca Çınar
Koca Çınardı o
Özü sağlam
Gökyüzüne ulaşmış elleri
Avuç açar dimdik
Ayakta yaşlanmanın keyfi onda
Koca çınardı o
Neler gördü neler
Yıkamazdı hiçbir rüzgar
Kah başı bulutlu
Kah sevinçli
Asırları yardı geçti
Ne heyacanlara dayandı
İçti suyunu kana kana
Ne bunaldı ne de sondan korktu
Koca Çınardı o
Gözyaşları hep içine aktı
Görmediği kalmadı şu alemde
Ulu gölgesinin altından geçti nesiller
Yaradana hep şükretti
Gelinciklerden taç taktı
Buket olup onca yaprağından
İlkbaharda sonbaharı yaşadı
Koca Çınardı o
El aman el ayak çekilmeden
Son nefeste ayakta
Gücünden eksilmeden
Uludağlarla arkadaştı
Koca çınardı o
Maviliklerle kardeş
Yeşilliklerle yoldaş
Göz açıp kapayıncaya kadar
Koca ömre koca bir Çınar gibi
Taştan mermer kesilirdi
Doğa anaya el sallarken
Anılar yüreğinde dal dal
Maziye kanat gererdi
Yaşadı, yaşam adına
Koca Çınar...
İlhan Koruyucu
(
Koca Çınar başlıklı yazı
ilhnkoruyucu tarafından
9.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
