sarsınca birden
sabahın ayazı akşamın yeli
anladım ki
ben kendi gerçeğime
tersim be Mercan
istemiyorum artık düşünmeyi
bırak düşünüyor sansın giden
oynadığım her role sen
kanma be Mercan
yıkıldı karanlık kubbem
tevratta incilde yerim yok
aldığım her nefes kendi eserim
soyutu somutu benim
ben be Mercan
tutsağım düzenlerde
aklım da bana karşı
geldiler ve gittiler birer birer
kadınlar...
hiçbiriyle ölmedim ölemedim
gözleri sokaktaydı her birinin
düşleriyle beraber
aldıklarından çok vermediler
kalmadım be Mercan
yarın kıymetli elbet
ama kabul et gün bugün
derlenmemiş türkü gibi kaldım köşede
bir yanım hep uçurum öyle ve acı
acıdılar belki evet ama neydi yararı
arttım mı eksildim mi ölçmedim
tartmam be Mercan
vaz geçen bilir
ve göze almıştır arkanda kalan
toprakta susuz fidan gibi durmayı
kalanın gidememesi bunu bildiğinden
şaşırdım usandım her gün
gitmeyip içimde bitmelerinden
ağzımda dillerim kurudu tükendi sözcüklerim
sesim yok be Mercan
bir değil beş değil ettiğim
annemden fazla babamdan çoktur
benden çektiğin
kızarsan da sen kız
ben küçük sen büyükmüşsün gibi
"abi" de payla beni
ama deme kimseye düştüğüm denizlerde halimi
kollarımda tek kulaçlık derman
yok be Mercan
(
Mercan... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
26.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
