Deprem
Akşam üzeri idi yer gök inledi
Tüm hayvanlar
Çığlık çığlığa sanki delirdi
Her yer sallanıyor topraklar yarılıyor
Allahım bu ne
Binalar ve her şey yerle bir oluyor
Anneme koşmak,
Saklanmak istiyorum
Koşmak ne mümkün yerdeyim
Kalkamıyorum bile
Yarıklardan sular fışkırıyor
Her yer toz duman içinde
Ve ben korkuyorum
Derken her yer kararıyor
Tanrım, tanrım neler oluyor
Ağlama sesleri çığlık çığlığa
Ardından bir ses geliyor
Kulaklarıma derinden
Orda kimse var mı?
Ses ver diyor
Ses, ama nasıl vereyim
Orası neresi, ben nerdeyim
Karanlık çökmüş her yana
Canım neden acıyor, ben nerdeyim
1967_Adapazarı
Canan Onuş_2000_İst.
Not:
1967 Depreminden ders alınmadı _1999 çok can aldı ders alınmadı
Her ikisini de yaşadım.
1967 yılında gördüğümüz zarar sonrası rahmetli babam zemine uygun bina inşa ettiği için,
1999 yılında bir tek tabak ve bahçe duvarından başka zarar görmedik.
Depremler hep var ve var olacak
Binalar ve eşyalardır bizi öldüren depremler değil.
Binaları da kullar yaptı ALLAH değil
17_Ağustos_1999_Biz hiç akıllanmayacağız üzgünüm..
Depremde şehit verdiğimiz başta amca oğlum canım kardeşim Nizamettin ve tüm kardeşlerime Rabbimden rahmet diliyorum, nurlarda yatsınlar.
(
Deprem başlıklı yazı
Canan D Onuş tarafından
17.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
