-ruhumun üstüne
kamyon dolusu yaşamak istemediğim hatıra enkazı döküyorlar bazen
bu kadar ağır yükü kaldıramıyorum
ölüyorum-
...
''ve bazen bir şarkı çalar
binlerce şey hissedersin''
o an
kalabalık bir yalnızlık sürülür ruhuna
çığlık çığlığa susarsın
ağlamak gelir içinden
genzine bir yumru sokulur ağırdan ağıra
gözlerin mıhlanır sancılı bir sürgüne
alıp başını gidersin kendinden çok ötelere
ve bazen hem kör
hem kötürüm bir sevda yoludur aşk
elindeki asayı da alır biri
tam kıracakken orta yerinden
bir ışık hüzmesini sunar gözlerinden
aydınlanır yolların
koşaradım uzaklaşırsın kendinden
ve bazen ağlar şair
dillenir şiir
işte o zaman
ağlamak ne kadar yakışıklıdır
cümle aleme gösterilir
aslında yaşamak dediğin nedir ki
bildiğin bir zamanın bir ucundan
bilmediğin diğer ucu değil mi ki
bir kez ölü/nür
ama binlerce kez ölünebilir
boşver
hayat nasılsa bir cümleden ibaret
unutma
şair anları öldürür
tanrı yarattıklarını