eskişiirli mutluluk adımları adın onbinlerce yılan uyutup göğsümüzde açılmamış düğmesinde oynaşalım şuh karanlığın gel çok lazımsın bu gece
teselliden süzme güneşe sürülmüş diliyle ah bende daha mı güzeldi akıllım kimseyi sevmedim zaten herkes benim için ölürken sözde mütemadiyen isyancı bütün masallarım
gülmeyi bilirim öyle içten bir de gülme'yi vay kederimin ıssız gelinciği vay aşka zor demiştim kırmızı bir zamanda inanmadın aşka sor uçları kirlenmiş eteğinde uyuyan dağ başım
biliyorum kaç sümbül dalına kaç baharda yuva kursam yıkılacak derinden çıkıp gitsem de ağır aksak yüzüne vurgun herhangi bir yerinden kalacağım söz yanağındaki dipsiz çukurda
az önce süngüsü yere düşmüş yapraklar beni dinledi insanım ya ulu orta saçılmış endişelerim var elbet su haresi vedalar kime iyi bir niyet alnımdan yavaşça sökülse de kelebek avlayan gülüşte öleyim dur yağmur inene kadar
( Gülme başlıklı yazı NeclaKezbanT tarafından 6.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
