Bende yeşil arama sararıyor yaprağım,
Mevsimlerden hazanım, bulamazsın güneşi.
Kıraç çöllere döndü susuzluktan toprağım,
Hasretin mekân tuttu yakıyor aşk ateşi.
Mutluluğum
kayboldu, hüzün kokuyor tenim,
İlkbaharı
yitirdim, adım “sonbahar” benim...
Hicrette duygularım uğramıyorlar cana
Arafta yaşıyorum, sebebi sensin ah yâr.
Dilimde meczup sözler karışır oldu kana
Dün “cennetimsin” derken, nedensiz olduk ağyar
Hazan yeli
estikçe toz, toprak, kirdir yenim
İlkbaharı
yitirdim, adım “sonbahar” benim...
Daldan düşen yaprağım rüzgârda savrulurken,
Gözüm ile gözyaşım kısır döngü içinde.
İntizara yatkın dil lâl olmuş kavrulurken
Aklımdaki gel gitler neden ile niçinde.
Yetim çocuk
misali kalbinden itilenim
İlkbaharı
yitirdim, adım “sonbahar” benim...
Yüreğim göçe hazır bilirim yakın vuslat
Vebali ödenir mi kangren olmuş bedenin?
Düşündün mü, ne kadar ince köprüdür sırat?
Kâr kalır mı yanına böyle zulüm edenin?
Hakikâtsiz bir
yârin ellerinde bitenim
İlkbaharı
yitirdim, adım “sonbahar” benim.
SEVGİ SALMAN
(14-15 KASIM 2012)
ANKARA