Vakit tellal çıkarmış her mevsimin namına
Kovuyormuş koynundan baharı bunak yıllar.
Bülbül feryat figânla düşmüşse de gamına
Dönmez gülistanına yemin içmiş kor güller.
Terkettim keşkeleri yaşadığın şehrine
Ruhumu da bıraktım hadi harca korkmadan.
Nasıl balık dalarsa gürül gürül nehrine
Ben ki bu ayrılığa yüzerim bil ürkmeden.
Sükût ağzı dolarak suskun ise özüme
Hevasına söylenip ruhunda ben kanarım.
Ziyalar ışığını çok görse de yüzüme
Kandilimin yağına yine kendim banarım.
En kuytu köşemde ki hazinem bana yârken
Arzla yer arasına yalnızlığı yazmışlar.
Nasıl bir hevesse bu ecele çeyrek varken?
Hayatın ortasına makberimi kazmışlar.
Korkmadım hedef olup zalimce vurulmaktan
ilki değil gönlümün kan içinde kaldığı.
Korkmam da prangaya yüz üstü sürülmekten
Limelenip dört yandan çoktur yara aldığı.
Şimdi çek ellerini gönlümün hareminden
Mahremimi kirlettin mabedime çıkarak.
İstila edenlerim nasiplenmez deminden
Çöle çevirdiğini cayır cayır yakarak.
Veda gölgelerinin tutuşurken elinden
Öksüz çığlıklarımın göz yaşını silme hiç.
Günü ardıma alıp kurtulurken dilinden
Karardığım yarına aydınlıkla gelme hiç.
Yasemen Akyürek ANKARA 2012 Hüzünlü Kasım
(
Yine Kendim Banarım... başlıklı yazı
Yasemen Ak.Y tarafından
19.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
