Yeni Yürümüş Kış Masalı
.
bir sarılma bir kavuşma havada
öpüşen iki su tanesi nihayet kaldırımda
ihtiyar bir adamın ayaklarına ışık tutuyor
genç bir kadının güneşe sunduğu güzelleme
eh çok şükür buna da
bu karanlık kimin içinde yanıyor söyle
ki nedir ölüp dirildiğimiz bu saatte
yüz yılları yüzüne sarmış sigara dumanıyla
en kuytu zamanları kollar aşk
ıssız merdivenleri çıkar uzayan ayrılığın sonunda
yapraklı mevsimlerin düşen sarısı durur aklında
göçebe kuşların gözü önünde
takvimsiz günler soyunur cümle uçlarına
siz belirtisiz hüzün tamlaması
bir başka olur bu mevsimde yağmurun alkışlarına ağlaması
haydi hep birlikte
dolu dolu çizgiler biriktirmiş
düşler ahengi alınlarında bazı insanlar
kimi öğrenmiş desteksiz yürümeyi
kimi akşamında eğleşirken yaşamın
unutmuşlar "umuttuk"larını biri birinden yorgun duvarlar
duvarlar evlerin duvarları ellerin duvarları
uzanır boylu boyunca
göğe dua olur sonra bu soğuk havada
gel yine türkü dinleyelim biz boş ver çığıl çığıl oynaşsın
iki şiir sayfalar dolusu
en güzelini çocuklar okur bilirim bilirsin
bazı şiirler ağlatır güzel gözlü bir çocukluğu
içinde en anne olanı mesela en çiçekli yanı
tütmeli üstünde ekmeğin aşın ve yalnızlığın hiç eskimeyen buğusu
.
aralık2012
(
Yeni Yürümüş Kış Masalı başlıklı yazı
NeclaKezbanT tarafından
5.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
