Olur ya, bir gün beni hatırlarsan,

Seni ne çok sevdiğimi hatırla.

Belki de sevgilerin en safıyla nasıl inandığımı

ve yüreğimde sevdanı taşıdığımı hatırla.

Günler, geceler, aylar boyu,

Sevdamın her satırında,

Her dizesinde,

Sana yandığımı hatırla.

Bazen çaresizlik bağlarmış insanı,

Ümitsizlik için de,

Sımsıkı sarıldığımı hatırla.

Olur ya, bir gün beni anarsan,

Bir film şeridinde,

Ya da kulağına değen bir müziğin namesin de,

Özlem dolu günlerimi hatırla.

Bir adımda sana koşmak varken,

Gözyaşlarımda, çırpınarak nasıl boğulduğumu

ve sana nasıl inandığımı hatırla.

Geceler boyu,

Sıcaklığını yaşayamamış olmamın,

ve özlemlerin en acımasızına

Nasıl kahrolduğumu hatırla.

Olur ya, bir gün beni hatırlarsan,

En içli şarkılarda çıkıp gelirsem aklına birden,

Hüzün bulutları çökerse yanı başına

ve bir iç sızısı hissedersen yüreğinde,

Beni hatırla.

Biz baharı kucaklayamadık sevdiğim,

Sevdasıyla kucaklaşanları gördüğünde

Beni sakın, sakın unutma.

Kördüğümler boğazımda,

Katlanmak zor bu gamlı yazgıma,

Bin dualar benden artık sana.

Beni unutma,

Dalından düşen bir yaprak ya da gözyaşında.

Seni çok seviyorum,

Sakın beni unutma.

Ben bıraktığın yerde,

Yüreğindeyim.

Ayşe MANAV