Giresun’un yağlı dere ilçesinin Şebinkarahisar ilçesi ile olan sınırında Akpınar köyünde geçer bu olay.

  Köyü hayvancılıkla geçinmektedir. Büyük baş hayvanları ve küçükbaş hayvanların, yarı orman, yarı kıraç arazide otlatmaktalar. Ne var ki hayvanlara

Orman içinde yaşayan bir Ayı musallat olur. Hayvanları korumaya çalışan köpekler Ayı’yı uzaklaştırmayı hiçbir zaman başaramazlar. Köylü ne yapacağını kara kara düşünmeye başlar. Bir araya gelirler ve bu işi silahla ( o zamanların askerin ve köy bekçilerinin kullandığı bir tüfek( mavzer) le nöbet tutarak Ayı’nın hayvanlara zarar vermesini önleme kararı alırlar. Zaman’sa yaban armutlarını olgunlaşmaya başladığı zaman. Birkaç gece köyden değişik insanlar nöbet tutar.

Amma Ayı gelmez. Köyde şakacı ve sevilen birisi olan Ali sıra bana gelsin ben onu Silah kullanmadan öldürürüm diye söyler, derken sır bir akşam ona gelir. İşin garip yanı o geceye kadar Ayı hiç mi hiç görünmez, köy sakin, Ali nöbeti alır Mavzeri omzuna asar köyün etrafında dolaşmaya başlar. O gecede ay erken doğmuş etrafı gündüz gibi aydınlatmakta. Köylülerin hepsi uykuya dalınca Ali bakar hiçbir şey yok nasılsa ayı gelmiyor şu köyün başındaki Çörtüğe (Yaban Armudunun yöredeki ismi) çıkayım da biraz yiyeyim der ve ağaca çıkar. Mavzeri ağaca dayar, ağaç yılanmış büyük bir ağaç. Ali çörtük yemeye devam etsin. Ayıda canı çörtük çekmiş ola ki yavaş yavaş ağaca doğru gelmeye başlar, Ali Ayıyı görür amma mavzeri ağacın dibinde bıraktığı için sesin hiç çıkaramaz, Ayı ağaca tırmanır Ali kendini bir dalın arkasına saklamaya çalışır. Ayı doğruca karşısındaki dala gelir çıkar Ali nefes bile alamamaktadır.

Ayı çörtüğün en iyilerini ay ışığına tutup bakarak yemeye başlar. Fakat Ali’nin

Orada olduğunun farkına varmaz ki zevkli zevkli yeme işine devam ederken bir ara elindeki çörtüğü ay ışığına tutayım derken Ali’nin burnunun ucuna getirir. Ali can havli ile yüksek sesle ben istemem diye bağırır. Ayı bir anda neye uğradığın şaşırır ve koca ağaçtan yere düşer. Ali ağaçtan titreye titreye iner bakar ki ayı kafasını üstüne düşmüş ve ölmüş. Köylünde uykusu hafif olanlar Ali’nin sesine uyanır ve diğer köylüleri kaldırır her halde ayı Ali’yi parçaladı diye sesin geldiği yere koşmuşlar.

Bir ne görsünler ayı yerde uzanıyor Ali başında mavzer ağaca yaslanmış duruyor. Hepsi şaşkın halde Ali’ye bu işi nasıl başardın diye sorarlar amma Ali oldu işte der. Ondan sonra köyde Ali’nin adı Ayı bağan kalır.

 

    Yaşanmış bir hikâye 1960 yılarda köy ihtiyarlarının anlattığı bir hikâye yer doğrudur amma isim olayı yaşayan kişi Sadece kurgudur.

 

 

 

                                                                        Faruk Soydemir

( Armudun İyisini Ay Yer. Amma!! başlıklı yazı Faruk tarafından 9.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu