Susturun bülbülleri! Efkârlıyım bu gece
Gözlerim sele dursun, hüzün demini aldı.
Dökeceğim dilimden dertleri hece hece
Sevdiğimi kaybettim; kaybedecek ne kaldı.
Bir kalemim, bir de ben; kaldık şimdi başbaşa
Kanayan yüreğimi birlikte dağlıyoruz.
Sitemimiz ne dosta, ne de geçmeyen kışa
Diz çöktük, boyun eğdik; kadere ağlıyoruz.
Kararıyor her taraf, kasvet kalbe inince
Devran kötü dönüyor; dem, kederin demiyse.
Sitem edemem aslâ, boynumuz kıldan ince
Payıma keder yazan kaderin kalemiyse.
Dinmese de gözde yaş, kalpte sevda yarası;
Sanma ki, ey vefasız, önünde diz çökerim
Beni feryâd ettiren, talihimin karası
Çok ihanet gördüm ben, bunu bile çekerim.
Talihi tac etseler, verseler de, gözüm yok
Soran olsaydı şayet, gelmez idim cihâna.
Bir gün anlarsın elbet; çok ararsın beni, çok
Söyleyin Azrail´e, bir mezar kazsın bana! ..
( Susturun Bülbülleri! ... başlıklı yazı Mecit Aktürk tarafından 18.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.