Yine yokluğunla baş başayım nasıl da
Kanıyorum bir bilsen…
Gidişlerin dönüşleri olurdu kimi gün
Ama şimdi bir dönüş bileti daha yok bu aşk’a,
Çünkü yollar tıka basa yalnızlıklarla dolu.
Kadehler yetmiyor gidişine ana avrat sövmeye
Nasıl da güzel ölüyorum böyle bir görsen…
Ağlamalarım fırtınalı bir geceden arta kalan
Martı çığlıkları gibi sanki…
Hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden
O kadar yorgunum ki göz kapaklarımdan bile
Sensizlik damlıyor ..
Nasıl sensizim bir duysan koşa koşa gelirdin yanıma
Gözyaşlarımı silmeden yüreğime öyle bir sağlam sarılırdın ki
Sanki hiç gitmeyecek gibi..
Ben güçlü kadının saç diplerine kadar seni soluyan ,
Her hecesinde seni aşk’a çağıran her gidişinde gururunu
Ayaklar altına alıp boynundaki o benin kokusunu içine çeken
Kadın ..
İşte ben o ayrlığa adam gibi ayakta durmaya çalışan kadın..
Seni sevmek en güzel ölüm biçimimdi …
Hayattan vazgeçişimdi …
Canım nasıl da yanıyor bir hissetsen
Sanki balyozla tek tek parmaklarımı kırıyorlar
Organlarımı yerinden söküp çıkarıyorlar
Nasıl da içim acıyor bir görsen bir görebilsen
O zaman gelir miydin o zaman tekrar sever miydin beni
Bilmem …