Online Üye
Online Ziyaretçi
KIŞ GÜNEŞİ
Üşüyordum tepeden tırnağa
Isıttı içimi, beklenmedik an
Düşledim;
Silinmiş hafızamdan
Son tattığım zaman
Ah! Kış güneşi
Ah! kemiklerimdeki ince sızı
Doyasıya süzmek vardı ya!
Tez bıraktın bizi
Yaşarken düşümde ısıttığınız dünü
Aynamda görüyorum gerçek günü
Mütemadiyen kırışmış bir ten
Sabahın çiy taneleri, saçları örten
Ah! Kış güneşi
Zamansız mı geldin ne?
Nasıl ayak uyar ki şimdi düzene
Hani açsaydın birkaç mevsim önce
Kaçamazdım inan seni görünce
Cemil YILDIZ
26.12.2012