Öğüt
Sensizliğin hüznüyle matem tutmaktansa
Son veririm bu yersiz isyanıma güler coşarım
Bir aşk için can evimden yanmaktansa
Umursamaz tavırlar sergiler derdi böyle aşarım
Yansada yürek kor ateşlerde alev alev
Küçükte olsa bir ümit su serper bedene
Dalgalansa hırçın denizler gibi gönül
Hançeri değmişse aşkın ağır yaralar alsanda sinemde
Feryadı figan etmek yersiz olmuşsa artık
Olan olmuş zaten takılmam geçmişime
Geleceğe dönük hayallerin varsa düşlerinde
Unut dünü karamsar olma şükret bugününe
Zannetmeki sebepsiz değildir yaşananlar
Belki doğru belki yanlış artık olmuştur olanlar
Kırma hep kırılsanda paramparça olsanda
Unutmaki kırılan kalbi onarmak emek ister
Doganin bin turlu hikmeti var
Yagmurun topraga düşmesi
Sadece ağacın yeşermesi değil
İnsanın türlü türlü meziyeti
Yaşarken varolmanın bir nedeni var
Yüce yaradan çizer kader yolunu
Buna göre her insan
Kendi hayatının başrolünü oynar
Şiir: Sedat Kesim
(
Öğüt başlıklı yazı
MDK60 tarafından
30.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
