Online Üye
Online Ziyaretçi
Kader mi / tesadüf mü
?
Belkide ikisi birden.
Kaderim tesadüfler,
Tesadüfler de kaderim
olabilirdi..
Cevapsız bilmece
gibiyim.
Paradoks kokusu var
havada,
Ve
Hiyerarşik yapım
revizyon alarmı veriyor..
Gözlerimi,
Kapatmakla kapatmamak
arasında,
Verdiğim mücadele
sırasında akıl almaz yolculuklarım oldu..
Bütün kıtaları ben
keşfetmiştim,
Tüm savaşlar benim
kahramanlığında son bulmuştu..
Sevimsiz
alışkanlıklarım bana ait değildi,
İçimdeki fırtına
yaşadıklarıma hep aykırıydı diyordum..
Hissetmek ve
düşünmek önemliydi..
Diğer yandan,
Eylemsiz söylem de
tütsünün dumanı gibiydi..
Derinlerden gelen
rüzgarın sesini duyabiliyordum..
Yine de çok sessizdi
ve kaslarım uyuşmaya başlamıştı..
Gözümün önüne filmler
geliyordu..
Akıl oyunları
seyrettiğim en iyi filmlerden biriydi..
Yarattığım oyunda
oyuna geldiğimi düşünüyordum..
Tabuta gireli,
Henüz dört saat
olmuşken,
Beni nesnel yapan doktrinlerimi
çoktan çürütmüştüm..
Aynı anda,
Devlet başkanı,
filozof ve mesih/tim..
En tehlikeli
duygularda,
Kendime fazlasıyla küstah olabilmeyi başarmıştım..
Cüretkârdım !
Ama neyin sonucu ?
Dünyayı kurtarma
isteği,
İçimdeki gerçek
iyilikten mi yoksa korkudan mıydı ?
Günah çıkartıyor
olabilir miydim ?
Bana bunları içinde
yattığım tabut mu düşündürüyordu ?
Sahi,
Mahşere götürmek
istediğim hangi bendi ?
Sorular da,
Sorulara konu olan
gerçeklerim de çok soğuktu..
En az ölüm kadar
belki de ölümden daha fazla..
Tabutta yatan
bedenim,
Yer kabuğu kadar
yorgundu,
Mesih/lerin
çileli yoluna dayanamazdı..
Zihnim !
Düşünüyorum da sadece
yüzde yediyle,
Filozofların esnek
cetveline bile erişemezdi..
Ruhuma gelince,
Kaybolmasaydı bu
tabutta olur muydu acaba ?
Ve
Kâlp !
Evet
Belki de duruşu en
sağlam oydu,
Ama paradigmamın
diğer halkaları yokken ne işe yarardı ki ?
İmkânsız isteklerin
düşselliğinde,
Kaybolduğumun farkına
varıyordum yavaş yavaş..
Sanırım,
Kader ve Tesadüf
puzzle parçaları gibi,
Bir bütünün en önemli
figüranlarıydı ayrılamazdı..
Tesadüfen gelişenler
irademi aşan şeylerdi,
Beni bertaraf eden
her olay ise kaderimdi...
Yalın gerçeğim
ölümse de,
Tabuta canlı girmek
benim seçimimdi..
Seçim !
Nedense kendimi
birden daha yalnız ve mutsuz hissettim..
Kelime mi çok ağırdı,
başa dönmek mi ?
Bu yenilgiden sonra,
Uyanamasam da uyumak
istiyorum artık..
Çünkü
Şimdi daha çok
üşüyorum !