Bir gemi; rıhtımdan
uzak mı uzak
Yolcular beyazlar içinde,
sessiz.
Gizemli bu yolda konuşmak yasak
Dostlardan ayrılmış, kalmış kimsesiz.
Tek tip elbiseler; yakasız, kolsuz
Ne ayaklar belli; ne el, ne de baş.
Bir tuhaf yolculuk; parasız pulsuz
Hiç biri yemiyor, bir tek lokma aş.
Can denen kuş uçmuş; dar gelmiş kafes
Gözler perdeleri çoktan kapatmış.
Ciğerler almıyor, vermiyor nefes
Bedenler ebedî uykuya yatmış.
Dertli gönüllerde dem almış hüzün
Yük olmuş yüreğe zamansız! fîrak.
Dönüşsüz yolculuk uzun mu uzun
Hiç mola vermeden; mahşer, son durak.
Rıhtıma bir gemi yanaşır bir
gün
Son gemidir, son yolcuyu alacak. Ve bu son yolcunun ardında, üzgün
Feryâd eden
kimseler olmayacak.
Mecit Aktürk
ETKiLi YORUM:
"Daha şiirin adını görünce akla ister istemez Yahya Kemal Beyatlı geliyor. Sanırım bir esinlenme oluşmuş ve kaleminizden bu güzel dörtlükler dökülmüş."
Mehmet NALBANT
***Evet, muhterem Ağabeyim. Bu şiir, herkesin bildiğini düşündüğüm, ve beğendiğine inandığım Yahya Kemal Beyatlı'dan esinlenerek yazılmıştır.***
( Sessiz Gemi... başlıklı yazı Mecit Aktürk tarafından 11.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
