115.   Y E Þ Ý L D E R E  ( Mayýs  1991 )

         Sosyal  tesis  kurulmuþ ,  bir  tepenin  üstüne ,

         Haspam  pek  de  düþkün  endamýna ,  süsüne .

         Sanki  aðaçlarýn  arasýna ,  özellikle  gizlenmiþ ,

        Adýna  YEÞÝLDERE - YEÞÝLTEPE  denmiþ .

         Batý  sýrtta  bir  köy  ,  eteklerde  yeþil   ovalar ,

         Köpekler  var ,  koyunlarý ,  kuzularý  kovalar .

         Tepeden, kuþbakýþý,  uzaklarý ,  yakýnlarý  seyriyle ,

         Yarlar  içinden  akar , etrafý  yemyeþil  bir  dere .

         Derinden  ses  veriyor ,  yeþil  dereler  

         Ýnsan  þükür  diyor  bin -   bir  kereler ;

         Öyle  asûde ki , günü  ve  de  gecesi ,

         Kendinden  geçirir  insaný ,  doðanýn   sesi .

         Dört  mevsim  yaþadýk  mayýs  ayýnda ,

         Kuþlar  cývýldarken ,  bahçesinde ,  baðýnda ;

         Renkli ,  güzel  çiçekleri  kara  büründü ,

         Yemyeþil  tepeler , bir  anda ,  beyaza  döndü .--

         Bin bir   renkli  kýr  çiçeði ,  koparmaya  kýyamazsýn ,

         Buz  gibidir  içeceði ,  içsen  de   pek   kanamazsýn .

         Daðlarýnda  kaynaklar ,  yamaçlarda  otlaklar ,

         Nisan  -  Mayýs  saðanak , yeþil  oldu  topraklar .

Ne  pis  koku ,  ne  toz,   ne  de  sis ,  duman ,

         Çevirmiþ   etrafý  ,  küçük  ,yeþil  bir  orman ,

         Havuz  baþý  yemyeþil,   söðüt  altý  pek  serin .

         Oturursan  altýna ,  kalmaz  gâmýn ,  kederin .

         Özlem  duyar,  burada  bir  günü  yaþayan ,

         Bizim  gibi  gelip  de  hep   günleri   sayan .

         Dostlar,  artýk  ayrýlýk  zamaný ,  kapýlmayýn  yeise ,

         Veda  ederek , neþe  diliyoruz  buradaki ,  herkese

(Þiirlerime  güzel sesiyle deðer kattýðý için

 Güzin hanýma teþekkürler)