Online Üye
Online Ziyaretçi
Döndünün Hacı’nın oğlusun ha! ! !
baban senin kadar ya varıdı,
ya yoğudu benim bilividiğimde”
“-hinci garşından geşse tanıyaman”
“-belki o beni bilebilir de”
“-bil bakalım İbirem,
bilebilecen mi bakalım bu adamı”
“-ben amcayı hiç görmedim ki! ”
……..
“-bizim köylü len”
….
“-eyi de ben köye kaç yıldır hiç gelmedim ki
ben köyü unutmuşken”
“-ha gapberif ben bile bilemedim töbossun
huncucuk çocuk nerden bilsin”
“-tah(m)in etsin bi bakalım”
……..
“-Bobuş Emminin Osman mı? ”
“-..”
“-Askerden dönmeyen Kel Dudunun Cıstan mı?”
“-Hacı Mamıdın Memet”
“-Çil Murad”
“-Aynının Osman”
“-Feyzullahın Doğan”
“-Mükerrem”
“-Nazım”
“-Halis”
“-Mustaddin”
…..
“-Mustatdin? ”
“-gavıra getdi okumaya deye
gediş o ğediş”
“-demek ki onlar da gelmiyor
yıllardır öyle ya”
…
“-emme hala esameleri okunuyoru işde ırafık”
..
“-bizim esamemiz bile kalmamış ”
…………..
“-aaah ulan ahhh!
anasını satdımın,
ne günah işledik bilmem ki
feleği baya,
gücendirmişiyin’ belli
değilse; …
beninen ne alıp-veremediği var ki
fırlatıp atmış bizi,
gurbet ellere
her birimizi bir yerlere,
harabolmuş evyerimiz
kayıp olmuş esamemiz
yolumuz düşse nere geliriz,
gerçi hangi kapıyı çalsak,
olur buyur edenimiz
ammaaa,
ila ki birbirimiz…
ayağımızdan zencirlenmişiz
sanki oralara
mahkum olmuşuyuz
kendi kendimize
ne düğün,
ne bayram bilmişiz
ne de hiç değilse
anamızın babamızın
son nefesinde yetişip de
bir damla su vermişiz”
“-nasip değilise yapcak bişiy yok”
“-orası öyle de
bu güne kadar selam alıp vermemişiz
bizim diyeceğimiz hiç kimseye.”
……..
“-oysa; hep sıkıntısını çekmişiyiz yıllarca
uykumuz kaçmış gece yarılarında
…….
“acaba nasıllar” açlar mı, açıklar mı,
hastalar mı…,
sobalarını yakan oluyor mu
öyle ya!
başlarında bi iş mi var acaba diye…
içimizi yakmış yollar boyunca
“sizlere ömür” duyma, kaygıları
oooooooof of,
şimdi neye yaradı… hıhnm”
kimimiz kaldı ne biliriz..”
ARKASI YARIN
NOT:
ortaokulda okumak için köyden geleli ay bile olmamış da olsa bir köylümüzü görünce koşup elini öpüyordum hasretle.. harçlık verende oluyordu belki bu yüzden.. belki tanıdık bir simaya rastlamak çok seyrek olduğundan, ya da tanıdık bir akranım olmayışından. ancak ilk defa birini görüyordum köylümüz Osman Amcanın yanında.. uzun soluklu bir hikaye bulacaksınız..
(bu resi şiiri SENDE YAZ'a borçluyum. Teşekkürler güzel büyük aile.)
saygılarımla
İbrahim ÇELİKLİ