9.. BİTİRME   İMTİHANLARI

 

Birinci  ve  ikinci  sınıflar  için,  tatil  süresi ,  Biz  son  sınıflar  için  ise,  bitirme  sınavları  heyecanı   başlamıştı.  Artık,  gece,  gündüz  hummalı  bir  çalışma  içine  girmiştik.  İkili,  üçlü  gruplar  halinde,  bir  ağacın  gölgesine  oturup,  geçmiş  dersleri  tekrarlıyorduk.  Sözlüler  için,  her  derse  girişte,  heyecanımız  dorukta  oluyor,   sınıftan  dışarı  çıkınca,  rahat  bir  nefes  alıyorduk.  Matematik  hariç,  diğer  bütün  dersler  için,  kendime  güvenim  vardı.  Matematik  hususunda,  kan  kardeşim,  M,  Emin,  o  ufak,  tefek  boyuyla,  çalışmalarımda,  bana  yardım   ediyordu.

İmtihanlar,  Allaha  şükür,  sona  ermişti.  Şimdi,  iki  şeyi,  endişe  ve  merakla  bekliyorduk.  İmtihan  sonuçları-  aldığımız  notlar-  ve  liseye,  nerede  ve  hangi  okulda  devam  edeceğimiz.

Baş  mümessil  olduğum  için,  okulu  pek  iyi  derece  ile  bitirdiğimi,  diğer  arkadaşlardan  önce  öğrenme  şansına  sahip  olmuştum.   Neticede,  devam  edeceğimiz  lisenin  ismi  de,  çok  geçmeden  açıklanmıştı.  Gideceğimiz  okul,  İstanbul’da,  Haydarpaşa  lisesiydi.

Haydarpaşa’da   okuyacağım  için  çok  sevinçliydim.  Hem  İstanbul’un  şöhreti,  hem  de  sevdiklerime  yakın  olmak  beni  mutlu  edecekti.

Okuldan  ayrılmadan  son  akşam  yemeğine,  sevdiğimiz  öğretmenlerden,  bir  kaçı  iştirak  etmişti.  Birer  konuşma  yaparak,  bizlerle,  gurur  duyduklarını  belirtmişlerdi.  Daha  fazla  çalışmamızı,  ahlaklı  ve  hak  yolundan  ayrılmamızı  öğütlemişlerdi.

Nihayet,  müdür  muavini, 

--Sizlerle  ilgili,-  aldığınız  notlar  dahil--  her  türlü  bilgiyi,  yeni  okulunuza,  en  kısa  zamanda  göndereceğiz.  Kayıt  için,  okulunuza  uğramayı  ihmal  etmeyin  sakın,  diyerek,  bizlere  son  sözünü  söylemişti.  Hem  hocalarımızla,  hem  de  diğer  arkadaşlarımızla,  vedalaşmamız  sırasında,  duygulu  dakikalar  yaşamıştık,  Sevdiğimiz  arkadaşlardan,  birer  imzalı  resim  almış,  Onlara  birer  de  resim  vermiştim.  Hele  kan  kardeşim,  M.  Emin,  resminin  arkasın  kendi  kanı  ile   duygulu   sözler   yazıp  imzalamış,

--Seni  hiç  unutmayacağım,  Yusuf  ağabey  diyerek,  boynuma  sarılmıştı.  Ben  de ,  bilhassa  Onu  ve  diğer  sevdiğim  arkadaşlarımı,  hiç  unutmayacaktım.

Ertesi  günü,  hazırlığımızı  yapıp ,  erkenden  yola  çıktık.  Bolu’lu  ve  İzmitli  arkadaşlarla  aynı  vagonda  yer  kaptık.  Geçirdiğimiz  imtihan  stresini ,  geleceği  konuşarak  üzerimizden  atmaya  çalıştık.  Saim  ve  Selahattin  Arif iye’de,  Necdet,  İsmail  ve  Kulaksız  Fikret  İzmit’te  trenden  inerek  ayrıldılar.   Bense,  Haydarpaşa’ya  kadar,  geçmişin  gölgesinde,  geleceğin  umudu  ile  yola  devam  ettim.

                                       

( Zorlu Dönemeçler-1-b5- başlıklı yazı coni tarafından 14.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu