ANNECİĞİM
Okşama saçımı anneciğim, ürperiyorum.
O nasırlı ellerin nasılda yüzüyor
saçlarımda,
Sen tenime her dokunduğunda
Kopuyor , eriyor bir yanım
anneciğim.
Niçin yatıyorsun bir cenin gibi,
Kalk, kimseler görmesin böyle
seni.,
Yine çat, kaşlarını korkut bizi,
Yakışmıyor süklüm püklüm yatman
anneciğim.
Yaslanmak istiyorum çocuklar gibi
göğsüne,
Kemikler cam olmuş yaslanmak
nafile.
Lanet olsun İMC’ye Acıbadem’e
Sen bu hallere düşecek miydin
anneciğim
Eridin gittin gözüm önünde
Çare yok ki kanser denen illete
Çaresi dünyanın diğer ucunda
olsaydı bile
Sırtıma alır, dinlemeden
götürürdüm anneciğim.
Anne bana ilk defa “kuzum” dedin.
Senin hakkını nasıl öderim dedin.
N e hakkı ana, o nasıl söz,
Bir alacaklı varsa oda sensin
anneciğim.
Dokuz evlat doğurdun, bak dokuzu da
burda.
Kimi kırk, kimi altmış yaşında,
Uğruna canını vermeye hazır
dokuzu da,
Artık bende üşüyorum anne.
Boğazıma bir şeyler düğümleniyor
anne
Allah emanetini almadan önce,
Son kez hakkını helal et anne
Hakkını helal et anne.
Benim zaten hakkım yok
Varsa da helal olsun anne…
02/01/2013
Nevzat ÖGER