Mevsimini yitirmiş insanın günü bugün
Ekmeği kesmeyen dişler saçı sakalı
Birbirine karışmış insanın günü bugün
Benim hayatım kaybolmuş bir kere
Ne gündüzüm beli ne gecesi
Ne dakikası beli ne de anı böyle
Bir güne kavuşmuş insanın
Son mısralarıdır bu
Unutmak kolay sanıyorsun dil
Yarasını tattın mı hiç peki karın
Ağrısını veya baş ağrısını hiç
Yaşadın mı kıvranarak işte
Böylesine acılar çeken insanın
Son satırla dır bu
Ne halk müziği ne de
Arabesk hiç birisi tat vermiyor
Artık hiç birisi yol göstermiyor
Yalnızlığım kol geziyor tepelerde
Her gün sıkıntı her gün ölümü
Hissetmek bu olsa gerek
İşte böylesine bir kulun son
Mısralarını okuyorsun bugün
Tertemiz duyguların boşa gittiği
Güne lanet ediyorum çünkü seni
Kaybediyorum üstelik sen istediğin
Halde seni kaybediyorum biçare
Gönlüm dayanmıyor artık seni
Görmeye işte bugün ölüyorum
Son gün yani bir gencin huzura
kavuşacağı büyük gün gelsen de artık
Boştur akıp giden zaman neye yarar
Dünyanın dönmesi ne ye yarar
İnsanların sevinmesi gidiyorum
Bir gencin ölüm yıl dönümü bu
Gün bir gencin bitişinin günü
Bugün sensiz geçen hazanın yaprak
Dökümü bugün son zer zere son
Hıçkırış bu günümdü sensiz söylenen
Nedenlerim
İbrahim KANDAMAR
02.12.2007
(
Bugün başlıklı yazı
Mavihüzün tarafından
30.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
