.
                                     

Belki gelirsin diye, mektupları sakladım
Kaçıncı faslı bahar, can kurudu deride
Dostumu düşmanımı hep boş yere hakladım
Can suyum da çekildi, kim kaldı ki geride
 
Anka kuşunu çalıp, Kaf dağını kandırdım
Büyüsü bozulunca, ateş oldu sözleri
Kanadı tutuşunca kendimi de yandırdım
Dönüp bana bakınca, yaşla doldu gözleri
 
Canım acıyor canım, duaya kalkmaz elim
Ne borcum var yıllara, koparıldım da erdim
Yürek kabul etsede,intizar etmez dilim
Kârda zarara girip, derdi cüdaya verdim
 
Yanık türkü çalmasın, evim ıssız girilmez
Misal istesen vermem, gözüm vuslatta kaldı
İpek olsa halılar, eve yurda serilmez
Ellerim uzansa da, bitimsiz zora saldı 
 
Dağların başı duman, harelenirde bitmez
Dolambaçlı yollarım, ayak tökezler durur
Sisi vadiye iner, yitsin derimde yitmez
Labirent çıkmazında, kader vuslatı vurur
                                                                      
( Kaf Dağını Kandırdım başlıklı yazı GülsenTunçka tarafından 28.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu