Ne bir heves ve ne de heva kar
Yar için vuslat her vakit şiar, nar ne latif har
Kanayan bir yaram var, derd-i gamım firkat-i
nazar
Ey figan eden kal, ne bülbül ve ne de Araf
gönlüm için izmihlal
İnsan düşle başlar
Düşünebilmek için aklını ve izanını devreye
sokar
Tasavvur mihenktir, maksadı aşikâr eden
sebeptir, heba neye yarar
Kul olabilmek için merak ve azim en nadide
bahar, zemheri canı yorar
Nisa dert edinendir
Erkek duygu yüklüdür, teslimiyetçidir
Emin olmak niçin elzemdir, gözyaşı sırrı ayan
eden melaldir
İnsan olmak, maksad-ı hak için yaşamak, aşkı nefisten
sakındırmak aladır
Tebessüm etmekten sakınma
Zan ile yol alma, asla haddini aşma, edebi kat a
dışlama
Aşk, ruhun ilacı, gönlün tacıdır, aklın ve
izanın sürur membaı korkma
Hesapsız yol alan, mizanı unutan, vicdanı
susturan sanıktır, el hâk alıktır
Kabirden korkma, iyi anla
Ölüm haline ne kadar yakınsa illaki nefsini avutma
Nazar gâh olan kalbini yalanlama, ruhuna azabı
densizce yaşatma
Adab-ı muaşeretten kaçınma, muhakemeden asla
uzaklaşma, yakınma
Mustafa CİLASUN