Gözyaşı, gönlün tüm duyguların dile
gelmesi, içten gelen dil, bazen lisansız dil bazen tüm kelimelerin dile gelerek
mana ile coşması, hakikatin dile gelmesi ve yalan söylemeyen tek uzvumuz göz ve
yaşı.
Sevgiliyi özleyen gönlün dile gelmesi,
hasret dolu günlerin tercümanı aşkın vadisinde mutluluğunu dile getiren gönlün
yansıması değil midir?
Edebiyatta, şiirde anlatılan aşkın ve onun
hissiyatına konu olmuş göz ve yaşı. İlahi aşkın yolunda dökülen gözyaşı, günahların
çokluğunda pişmanlık ile akan gözyaşı yüce Rahmana birer dua değil midir?
Hislerin coşkun sevinç seli veya
hüzün anının yansıması. Merhametin deryasında esen sevgi dili.. Gözyaşları ile
Allah’a yalvaran kulun samimi içten duasının kabul anıdır gözyaşı.
Aşığın maşukuna ricası, gönlündeki
sessiz kelimelerin dile gelmesi, sessizliğin dili Rahmanın rahmetinin damla
damla kuruyan gönlün yeşermesi lale sümbüllerin açması için rahmet yağmurudur.
Dilin, gönlün, sevginin aşkın el ele vermesi,
ak alınlı ak gelinlikli bacılarımızın evlenir iken hasret ile döktüğü, dünya
evine girmenin saadeti ve bir anlık ayrılığın lisanıdır gözyaşı.
Gözyaşı hislerin dile gelmesi ağlayış
teselli, Allah’ın merhametinin delilidir. Gül kokulu peygamberimiz (s.a.v)bir
hadisi şerifinde: “Kur’an-ı Kerim hüzün ile inmiştir. Onu okurken kusurlarınıza
ve ilerideki tehlikelere karşı üzüntünüzü gösteriniz." (Ebu Yala,İbn-i
Ömer’den...) Selam ve dua ile
Mehmet Aluç