Ya Lafýz Ya Safýz Ya da Tamamen Gafýz Ya da Bir Rafýz, Anladým Hafýz

Yaþarken ya bir lafýz ya laflar ile gönüller yapan bir safýz (nefret kin haset bilmeyen manasýnda, hem de hakkýn huzurunda saflarýn içinde safýz, hem de içine insanlarý katan saflar içinde bir olan gayret içinde olan bir rafýz) ya da baþtan baþa bir gafýz ya da gönüllere güzel duran bir rafýz . Seçmek bizim elimizde kaderle alakasý olsa da seçmeyi vermiþ Yüce Rahman. Ýster laf ol gönüllerde saf halinle gez hafýz, ya da sözlerle gönülleri kýran ol gaf üstüne gafla gaf sahibi ol gafýnla eninde sonunda çatla, ben demiyorum sonucu buna götürecek…

Baþýna buyruk yaþanýlmaz, Rahman bir ölçü vermiþ bak etrafýna kendine bilirsin anlarsýn, kerizliðe gerek yok diyorum kendime, bunu çok düþündüm, gönlümde þafak gibi aydýnlýk olan gönlümü güzel düþüncelerle insaný sevmekle ona varmakla bir selamla aydýnlatmak varken, kaçmaya yýkmaya hiç gerek yok, karanlýkta ne diye kalayým ki kimin için nefsim þeytanýn veya üç kuruþluk deðersiz insanlarýn bir sözü ile birkaç dolar için mi? Deðmez vallahide deðmez, Rabbim beni bizleri uzak etsin karanlýklardan, aydýnlýklara varanlardan eylesin, gerçi seçim bize verilmiþ, o zaman sorumlu olan benim, baþka söze gerek yok Rabbimden baþkasýndan da umut yok… Umuda dair gönlümde ki deryayý sizlerle gezmek varken, neden karanlýk suratsýz insanlarý hak etmeyenleri gezdirterek harap edeyim ki Rabbim sen yardýmýný esirgeme inþallah…

Binlerce cümle okurken, bazen anlamadýðým anlarda bir cümle “aþk” her þeyi” sevmek” ise tüm alemi aydýnlatýyor gönlümler beraber, böylesi sonsuz hazine kapýsý varken, birkaç namerdin üç günlük kendi çýkarý için onunla olmama sonrasýnda, kýçýma tekmeyi vurarak def etmesine nasýl izin verebiliriz ki, Rabbim esirgesin. Þifam umudum Rabbime duamla varmak, onunla olmak hatamla acizliðimle yalvarmak cümlemiz için, baþka neyim var ki? Tüm kapýlara sürgü çekin diyenler kim ki gönüldeki bahçelerin çiçeklerin koktuðu gönül kapýsýný kapatýn diyor ki, vereceði birkaç kuruþ dolar sonrasýna kýça vurulacak tekme ve sonunda kalacak olan viranelik için mi? Rabbim sen esirge bizleri, Rahmetinle mutlak güç ve kudretinle. Budur tüm derdim içimizde çýksa da niyeti bozuklar, yýkýlmasýn isterim dostluklar.

Seyyah bir gezginim, gönül diyarlarýnda gezen garip halimle Rabbim benimleyken gariplik mi kalýr?

Yüreðimde sizlere bakýnca, aþkýn parýltýsýný görürken azýcýk saklamanýz biraz garibime gidiyor…

Mertebemiz hidayetin sancaðýna varmaya ulaþmýþ iken, geri dönmek zulümdür anladým hafýz, güzel bir lafýz, gaf dersen dilimiz sürtse de anýnda özür dileriz, insanýz hatamýzý biliriz…

Laflarýmla sizleri kelebeklerin kanatlarýnda uçurtmasam da aþkla olunca insan gerçekten uçuyor, sevindir karþýndakini buna þahit olacaksýn, bakýþýyla sarýþýyla… Aþarak çýkamadýðým merdivenler yollar olsa da nasip olduðu kadardýr, gayem çabam kadardýr gerisini zaten her þeyi bildiren ve bildirten Rabbim bilir. Rahmet öncesi nasýl bulutlar kararýp ardýnda rahmeti taþýyorsa indiriyorsa, hüzünde böyledir az sabýrla devam rahmet deva þifa içindedir rahmetiyle hep bildim hep þahit oldum, Rabbim sayesinde. Her nefesimizde saklý aþkýn güzel gönül okþayan sözleri varken, yakmayalým sözleri, aðlatmayalým gözleri anladým hafýz anladým. Kopsa da yýrtýlsa da gönül gömleði ile düðmeleri, aþkla dikeriz bir daha yýrtýlmaz.

Bir nokta ile bir noktaya varmak gönülde varsa o noktaya Gönül’e varmak lazým, yoldakiler zora soksa da yolda nefreti ile dursa da birileri, ezer geçeriz imanla çok þükür yollar yokuþ olsa da sen çýkmazsan ben çýkmazsam kimler çýkacak? Anlamsýz yaþamanýn kýblesi yoktur olamaz bildim hafýz…

Mehmet Aluç