Gönlümün Rotası Kaptanı…
Dünde kalan o acıkmış
kurtlar gibi okuma aşkım, vazgeçilmezim bugünlerde satır satır hecelerle
dökülürken satırlara okumanın o tatlı gülüşüyle, o zamanlarda gizlice okuduğum
yakalanmamak için kırk derin köşeye saklanırken, yakalanmak korkum bu günüme
sevinç olacakmış o zamanlarda bilemezdim şimdi vakıf oldum. Okurken, okuma aşkı
ve aşkın devasa güzelliği gönlümü sararken pişirip demlerken aradan geçen, otuz
sene sonrasında, köklerini söktüren Rabbim hecelerle kelimelerle dost yaptı
sırdaş yaptı. O yıllarda merdivenleri okuma aşkıyla çıkarken, arkamda hep
iteleyenlerin olmasıyla binlerce kez düştüm lakin kalktım, daha sıkı
merdivenlere tutundum, hayat pamuk ipliğine değil aşka bağlıymış sevmeye
sarılmaya bağlıymış, Rabbim gösterdi şükür. Sabrın ve azmin onucunda, Rabbimin
verdiği yazma aşkı böylesine devasa bir hazine çok şükür.
Çocukluğumda, tek okumayı
kovalayan peşinde giden ben, yanlışa gitmediğimden emindim, lakin gel gör ki
bilmeyenler ne anlıyorsun derken, beni aşkla kırbaçlıyorlarmış farkında
değilmişim! İşte bugün yine iki kitap aldım okumaya başladım, okumanın sonu
gelmez bitimsiz Rabbimden bir hediye, binlerce kez Rabbime şükür. Gençlik yıllarımı
sessiz sedasız sanırken, oysa yanılmışım hayal dünyamdaki bunca kalabalıkların
dost yüzleri hala gülümsetiyor beni, hiçbir zaman hiçbir zorluktan okumamaya
firar etmedim, kendi o güzel dünyamda yalnız değil o güzel dostlarımla,
hecelerle kelimelerle duygu ve hislerle kaldım.
Okumanın tek sırrı aşkla
severek okumaktı, bu da bende mevcuttu Rabbimden bir hediyeydi, düşler hayaller
yağmuru altında ıslandım, bir köşeye kaçmadım ıslandıkça gönlümde yeşerdi duygu
ve hisler zamanla büyüdü ve şimdi meyvesini verdi, Rabbime şükür. Bunlar
bazılarına absürt gelebilir, yaşamak gerekir ki insan inansın, bildiğim tek şey
okumaktı, çocukluğumda çocuklarla ilgili edebiyat çizgi dünyası o kadar boldu
ki, her günüm sabahtan akşama kadar okumakla geçerdi. Mizah dergileri onlarca, çizgi
romanlar yüzlerce, magazin TV dergileri yüzlerce, gençlik dergileri saymakla
bitmez okumakla bitmezdi, okurdum…
Okumanın soluğu hep
ensemdeydi, beni bir an yalnız bırakmazdı…
Gücümü şevkimi kırdıklarında,
yanlarına koşardım beni sararlardı okşarlardı…
Bende onları okşar nazikçe
sarar, solmasınlar gibi kendimden fazla korur ve saklardım…
Gönlümün rotası kaptanı,
kitaplarımdı gezerdim okyanuslarda sakince huzurla…
Neşeyle coştuğum koştuğum
tek yerdi, beni yanlarına alan seven…
Duyguları hisleri hangi
şekille anlatırsın derseniz, sarmaşık derim saran sıkmayan içine alarak
dışarıda gelene karşı koruyan derim…
Okumanın bulvarında
kulvarında koşarken, birçok okuyan arkadaşımda oldu onlar yolda terk etti ben
ipi göğüsledim, Rabbimin yardımıyla şükür…
Sevgi fedakârlık dostluk
neymiş hep onlardan öğrendim, hayatın bin bir rengi olduğunu aşkla, sarılarak
severek vararak koşarak öğrendim, hala koşuyorum okuyorum sarıyorum ve
seviyorum bitimsiz bir heyecanla Rabbime binlerce kez şükür, vesselam,
selamlarımla.
Mehmet Aluç