�ehit haberlerini duyunca, izleyince medyadan inan�n �ok �z�l�yorum.
�ocuklar�m�z� d�nyaya getiriyoruz, bin bir zahmetle b�y�t�yoruz.
Gece g�nd�z�m�z� feda edip, �ocuklar�m�z� hayat�n i�ine b�rak�yoruz.
Bende anneyim. Benim de o�lum var.
Kolay m� bir o�ul yeti�tirmek?
Bir �am a�ac� dikiyorsunuz tam 15 sene sonra insan boyunu ge�iyor.
Bir evlat yeti�tirmek i�neyle kuyu kazmak gibidir. Y�llar�m�z� sab�rla, dualarla ge�irdik. �imdiyse �yle bir korku sar�yor ki y�reklerimizi� Kelimeler kifayetsiz kal�r.

Gecemizi g�nd�z�m�ze kat�k ederek b�y�tt��m�z evlatlar�m�z�, bir g�n kendi ellerimizle topra�a verece�imiz k�busu ��k�yor her oca�a.
�imdi sorar�m size:
Hangi anne ve baba bile bile o�lunu �l�me g�nderir?
Hangi anne ve baba y�zlerini g�stermeyen o sinsi i�imizdeki hainlere, o�lunu emanet eder?
D�n bir �ehit annesinin s�zleriyle sars�ld�m ve i�im k�y�ld�.
O anne ne diyordu, biliyor musunuz?
"Ben o�luma d��p, yaralanacak diye bisiklet bile almam��t�m."
�ehit ve gazi aileleri meclisin kap�lar�nda tartaklan�rsa...
O kutsal madalyonlar� hi�e say�l�p, B�R DAK�KA B�LE dinlenmezlerse... Say�lmazlarsa...
Ben kendi �lkemde nas�l ya�ayaca��m?

Kime g�venece�iz?
Nas�l i�im rahat o�lumu askere g�nderebilirim?
Ve g��s�m� gere gere "vatan sa� olsun, o�lumun can� vatana feda olsun" diyebilirim???
O�lumu, "can� sizin, kefeni benim" diye ge�mi�te emperyalist k�peklere itaat eden, ba�lar�na �uval ge�irten subaylar�n, pa�alar�n ellerine mi teslim edece�im?
D��man nerede ki?

Yoksa o�lum mu ni�ang�h?
O�ullar�m�z tan�yor mu d��manlar�n�?
Bizler hala uyuyoruz.
Ermeni dedik, Rum dedik, Bulgar ve S�rp dedik. Ve y�llarca onlar� hep d��man bildik.
Me�erse as�l d��man ��M�ZDEYM��, ��M�ZDE...
Bir Ermeni kadar bile olamad�k. 1915 y�l�ndaki say�lar�n� y�kseltip, y�ksekten att�lar, tuttular, laf �retip, meydanlara SOYKIRIM an�tlar�n� bile dikip, d�nyaya kafa tuttular.
Oysa 1912 y�l�nda bir Ermeni doktorun, �ngilizlerle birlik olup, tam 15 bin T�rk Askerini asitli havuzlarda �ld�rm��lerdi. Ya biz ne yapt�k? Bir Osmanl� Pa�as�n�n a�t�� davay� sumen alt�na itip, tarihin sayfalar�nda unuttuk bu insanl�k vah�etini.

Bizler bug�nleri de unutaca��z.
T�pk� daha �nceki �ehitlerimizi unuttu�umuz gibi�
Yaz�k ki ne yaz�k!
Yar�nlardan hi� umudum da yok ARTIK.
�ok �z�l�yorum.
T�m bu ger�eklerin kar��s�nda �aresizlik ipine as�l�p, kahroluyorum.
Elimden bir �ey gelmiyor.
LANET OLSUN!
Demekten ba�ka...

Ha bir de akl�ma gelmi�ken ilave edeyim.

Artan �ehitlerimizin an�s�na;

ASLINDA B�Z�M DE SOYKIRIM ANITI D�KMEM�Z LAZIM.

Emine P��REN/20.10.2011

Sitedeki

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

Yazar�n

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

( Asl�nda Bizim De �Soyk�r�m An�t�� Dikmemiz Gerek ba�l�kl� yaz� BelkiBirG�n taraf�ndan 20.10.2011 tarihinde sitemize eklenmi�tir. Sitemizde yay�nlanan eserlerin hukuki sorumlulu�u , kullan�lan materyaller ve yaz�n�n i�eri�i yazarlar�na aittir.�zin al�nmadan kaynak g�sterilse bile sayfam�zdaki eserler ba�ka yerde yay�nlanamaz. Eserlerin izin al�nmadan kopyalanmas� ve kullan�lmas� 5846 say�l� Fikir ve Sanat Eserleri Yasas�na g�re su�tur. )
Okudu�unuz Yaz�n�n Site Kurallar�n� �hlal Etti�ini D��n�yorsan�z, Site Y�netimine Bildirmek ��in T�klay�n�z.