Su akar mı
sorgusuz ?
Yan yana sallanır
mı artık salıncaklar ?
İlk kez,
Kendim için bir
yaprak düşürdüm bugün dalından,
İlk kez,
Çiviyi yüreğimle söktüm yerinden.
Ellerine,
Dizlerim büküldü, gözlerine
kirpiklerim döküldü.
Hangimizin hakkıydı
bu ayrılık ?,
Kimin siyah
saçlarıydı kabus gibi geçen geceler ?.
Yazdım yine seni
sensiz,
Yine hatasız kul
olmayı denedim yokluğunda.
Ne derman oldu
aldatışın ne de öldürdü gidişin.
Bahtım gibi
vefasız çıkmıştın,
Aslında kasvetinde
görmüştü gözlerim gerçeği.
Yine de;
Dilenci tadında
andım bugün seni,
Ağlayamadığıma mı
ağlamalı, sevipte sevilmediğime mi ?,
Bilemedim.
Sen benim gibi
seven bulamazsın;
Unutmaki benden
sonraki her resim taklit diyeceğim ama,
Taklit taklitten
utanırmı ki ?,
Hiç utanır mı boş mektuplar,
yüzer mi pulsuz gemiler ?.
Keman kadar içli,
Tulum kadar şiş
karnımla yine hıçkırık tuttun bugün beni.
Çaktın yandım,
üfledin söndüm.
Hiç bir şey dün
gibi değil,
Hiç bir şey ömrümce
aradığım sen gibi değil.
Ne de çok sevmişim
seni.
Bülent KAYA
İSTANBUL/11/03/2013