En son
Bir kağıt gemi yapıp sesimden
Adını üzerine yazmıştım.
Ellerim ürkek benim
Ve titriyor her defasında
Düşerken ağına.
Denizi düşününce ağlar
Ağları düşününce kendim
Küçük görünüyorum kendime.
Bir balık olamam ben
Biliyorsun.
Hafızamda bir sorun var
Hatırlıyor düşlerini düşlerim.
Belki de artık
İntihar edip karaya gitmeliyim.
Deniz kıyısından bakınca
Hiç varılmaz gibi geliyor kıyılar.
Güneş hep ulaşılamaz
Ve kuşlar asla tutulamaz gibi.
Ve geceleri her rengin yittiği
Ani bir gece oluyorsun.
Ay doğmaya cesaret edemiyor.
Sersemlet beni sevgilim
Sanki ölecekmişim de
Aniden gelivermişsin gibi
Bak gözlerime.
Umudu doldurup
Kahır tetiğini çeksin gözlerin.
Sersemlet beni sevgilim
Serseri bir kurşuna
Siper et resmimi.
Zaman bayılır mı deme
Bayılıyor bazen.
Kendinden öyle bir geçiyor ki
Sadece olaylar kalıyor tinimizde.
Belki de beş yaşındaydım sana
İlk aşık olduğumda
Aksini kim iddia edebilir?
Aksini kim iddia edebilir
Seninle benim
Aynı akvaryumda yüzen
İki balık olduğumuzun?
Gece kalemin
Mürekkebi bir ton
Daha mı koyulur?
Yoksa kağıtlar serilip yerlere
Esmerleşmiş midir güneşte?
Ne fark eder sevgilim
Yazılan her kelime
Fermente oluyor zamanla,
Okundukça sarhoş ediyor ruhumu.
Ve garip bir mürekkep kokusu sarıyor
odayı.
Bilmesem gerçeği
Harfler dökülüyor sanacağım
defterimden.
Ne çok yazmışsın sevgilim
Gece okumaya yetmiyor.
Bariz bir fark var
Hayatla aramızda.
İki ayrı boyutta
Gidip geliyor ruhumuz.
Kim demiş
Işınlanmak yok diye.
İşte gidip geliyoruz her gece
Bir şiirden bir şiire.
Hiç mi düşmedik
Hiç mi kaybolmadık bu seyirde.
Olsun
Tökezlediğimiz kaldırım
En fazla bir hece,
AŞK.