GECEDE GÜL AĞLIYOR

 

baldıran acısına çalan kekremsi bir tat

dilimde bıraktı hayat

ötelerken benliğimi cebren

ve beni karanlığa itmesiydi cezanın büyüğü

eşelenmiş kökleri duygularım körelirken

tümüyle taşlara vura vura

somurtkan ve mutat

 

gecede gül ağlıyor…

***

 

fırat’ın kenarında suya vurgun kayalar

yorgun düşmüş zamana yenilip   

gölgeler iki büklüm sürüm sürüm yedeler

–taş sürünmez demeyin-

onlar ebedi yayalar

 

 

yağmur suyu donar çözer taşları

düzler tepeleri rüzgâr

dibe çekilir inler

ay başımın üstünde

ben dururum tek ayak

ve gönlüm kalır mahzun

ay batar gece başlar doğar yıldızlar bir bir

yanıp sönmeleridir görünen telaşları

 

 

donup kalmış havada sanki bir kara leke

uçamaz gecekuşu  gözümde s i y a h nokta

geçtim bir taş sunakta

istiflenmiş kinlerin arasından

kaybolmadan içimde son meleke

 

 

koşan ateş yalayan

adamlar var kara-tren bakışlı -ki tanımam-

ellerinden gelir ölüm sinsice

ve hızla

geçer-gider üstümden kasırga

artıkları saçılır ortalığa özensiz

sesler güm güm güm - boş kovanlar arısı yok –

çukur/ca yollara düşer öksüz yetim ve dullar

yakar kara kara ağıtlar

önde nemrut arkasında ardıllar

ateşi halkalayan...

 

 

bir değil onar onar

dillerde bir hezeyan ve galeyan yaşanır

milyon gece örtüsüyle simsiyah çekilirken

dört ucundan tutanlar

esritmiş asırlık bir öfke nöbetinde

ılık ılık ciğerlerden akan kana

vampir s i n e k l e r konar

 

 

kalleş, kahpe mekanlar yataklık ededurur

şişirilir yataklar dar vadi geçitlerde

bir hain beni vurur bin hainse kudurur

 

 

az ötede seyreder acemiler

ışıltılı caddeler içerimde tıkanır

“a t e ş d e n i z l e r i n d e”

sürekli bir “s e y r-ü s e f e r” halinde

demir almış gemiler

 

 

aynalar sır ardında yansıtmıyor aksimi

gözlerimin içine hapsolmuş gibi alev

beni yakar durmadan

ecnebinin aleti ”ölç-biç-keser” ellerde

yapmaktalar önceden planlanan taksimi

 

 

bu ara gözbebeğim karanlığa alışır

hazin mi hazin bir ses hapsolduğu kuyuda

taşların yankısıyla kulağıma ulaşır

 

 

vakit geldi k ı y a m / e t

küt küt atıyor kalbim ayakucunda yârin

başı bağlı

-ninemden miras- kara yazmayla

gecede gül ağlıyor…

 

acep neye alamet

 

 

(Elazığ, 30.09.2012)

Güneri Yıldız

( Gecede Gül Ağlıyor başlıklı yazı GüneriYILDIZ tarafından 17.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu