Ezilmeyi beklerken üstünde demir örsün Olmazı varederim deseler de yalancı Kâlp gözü kör olanlar mısrayı nasıl örsün Benim adım şiirdir çekerim binbir sancı. İmgeyle nefes alır tek avazda çıkarım Görünmez tekmelerle yedi âlem yıkarım. Damlayan gözyaşımla dağları delen benim Kilitli kapıları açarak gelen benim.
Çiçeklerin kokusu çıkar bende ayyuka Yaprağını gömerim kökünü al ederim Kalem kulum kölemdir uydururum hukuka Nefesimle öldürür dilleri lâl ederim. Geceyi kovmak için şimşek olur çakarım Bir çakmak yalazıyla buzdağını yakarım. Gökyüzünü çelikten kafese koyan benim Alevin gömleğini közünden soyan benim.
Sözlükte bulunmayan sözcükler doğururum Filizsiz fidanları uzatırım güneşe Ekmek teknesi ile çığlıklar yoğururum Bazen hüzün veririm, bazen ümit ve neşe. Melânet musluğunu harflerimle tıkarım Zalimin boğazını hecelerle sıkarım. Mancınıkla savrulup atılan taşlar benim Bir dizemle suçlanıp ezilen başlar benim.
Benim suskun seslerin sızılı ayak izi Sabaha düşen gamın çırpınan kanatları Benim kırmızı yapan boyayarak denizi Gölgemde dondururum var olan sanatları. Gelecek zamanlara rüzgârlarla akarım Kırk kıratlık değerde elmas tacı takarım. Suya kılıf dikerek güneşe seren benim Üşüyenin kalbine toplayıp veren benim.
( Ben Şiirim başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 21.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
