İkinci Bahar Cemresi
Ezber
bozan günlerin eşiğindeyim
Aşina
olmadığım bir ak güvercin
Sıkça
uğrak veriyor pencereme
İhtimal
ki başka şehirden göç etmiş
Rengi
çalmıyor bizimkilere
Henüz
beyazı kirlenmemiş
Temmuz
ortasında üşümüş gibi
Eğnine
giyinmiş yalnızlık ceketini
Adımlarının
ürkekliğini gizlemekte
Uzun
bacaklarının güzelliği
Sanki
bu özelliğinden bihaber
Bizi
aynı yağmurda ıslatan ise
Belki
tesadüf belki de kader
Elinin
kınasını eskitirken geçim telaşı
Damına
rehin bırakmış duygularını
Günün
ilk ışıklarıyla düşer yollara
Yeni
bir güne kavuşmanın sevincini yaşar
Unutur
cebinde sakladığı korkularını
Karışınca
yığınlar arasına
Yüzünde
vursada kederli hali
Kelebekler
gibi cıvıl cıvıl yüreği
Şehir
kadar yalnız bu şehirde
Oysa
gönlü Karun kadar zengin
Aradığı
bir dost sıcaklığıydı velhasıl
Yığınlardan
gizlerken kendini
Belli
ki bunaltmış biriktirdiği gizleri
Güvenli
limandı tek ihtiyacı
Güya
bir avdı
Çevredekiler
ise avcı
Nasıl
oldu anlamdım
İnanıp
sığındı gözlerime
Aralık
bırakarak kapısını
Birlikte
yazılalım diyordu
Henüz
yazılmamış günlüğe
/Kurumaya
yüz tutmuş kütük
Yeşerir
mi demeyin
Toprağını
bulunca
Nasıl
coşuverir seyreyleyin/
Unutulmuşluğunu
anımsarken bedenim
Mevsim
bahara ermişti sanki
Dallarımda
açarken aşk çiçekleri
Silinmeye
yüz tutmuş izlerim belirdi
Böylece
İkiden bire düşüverdi gölgelerimiz
Anladık
ki
İkinci
baharda kesişmişti
Bizim
kader çizgimiz
(
İkinci Bahar Cemresi başlıklı yazı
HasanYAYLACI tarafından
22.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.