Ben hiç þiir yazmadým
Þiirimsi cümlelere gebeydi kalemim
Ucundan köþesinden sadece anlattým
Ne þairdim ne yazar
Nacizane düþüncelerimi paylaþdým

Þimdi yazmak istiyorum!

Þiir dediðin ince nakýþ iþi;
Bir hayal lazýmdý
Biraz düþ gerekliydi
Duygularla bezenmeliydi
Mýsralara giydirmeliydik edebi

Öncelikle kalemin ucunu bileylemeliydim
Ýnce ince olmalýydý betimlemelerim
Kafiyeleri uygun kenara yerleþdirmeliyim
Heceler uyumdan vazgeçmezdi
Harfler satýrlara dizilmeliydi inci inci
Hisler akmalýydý dizi dizi
Bol miktarda imgeyle süslenmeli
Üslubu, tarzý farkettirmeliydi kaliteyi
Peki ya kelime hazinem yeterli miydi?

Dur hele dur!


Derin anlamlar bulmalýydým
Ya coþku olmalýydý
Ya da hüzün kokmalýydý
Hiç bir sözcük aðlamamalý
Ýfadeler yalnýz kalmamalý
Baþlýk okuru ta uzaklardan çaðýrmalý
Bir süre kenarda demlenmeliydi

Bekledim…

Oysa kalemin gücüne güvenirdim
Tek sermayem yirmi dokuz harfdi
Kudretinden kim þüphe duyabilirdi kim?
Beyaz sayfanýn sihiri baþka
Yazmanýn büyüsü karþý konulamazdý
Fakat ne cambazdým
Ne de sihirbaz
Kendi halinde hüzünbaz

Vazgeçtim…

Hayalle düþle iþim olmadý ki þiir yazayým
Ben yaþanmýþ hikayelerin kahramanýyým
Göz gördü, gönül hissetti
Dil söyledi , parmaklar sayfalara aktardý

Þimdi þiir yazmak istiyorum;
Vuslat vaktini anlatan
Hasret ateþinin söndüðü
Özlemlerin sona erdiði
Finalde kavuþmanýn olduðu
Aþýklarý imrendiren
Bir þiir istiyorum..

Belki de yok böyle bir sahne
Vaz geç bahtsýz kalemim dön evine
Düþmek var, kalkmak var boþa deneme
Güldürme kendini ele aleme
Haydi gidiyoruz hazin sonlu öykülerimize

Nazlý Tolun