İnsanların büyük çoğunluğunun günümüzde fedakâr olmadığını söyleyenlerimiz muhakkak olmuştur. Kimisi birebir yaşamıştır feda konusundaki vefasızlığı kimisi ise etrafından gördükleriyle duyduklarıyla varmıştır farkına.
Fedakârın anlamını bilmeyenlerimiz dahi, sorsanız yanıtlarında ilk olarak 'anne' kelimesini dile getireceğine inanın hiç şüphem yok.
Anneleri fedakâr yapan, birçok babadan farklı kılan yanı neydi peki? Sadece içgüdüleri mi?
Çocukluğumuzdan beri üstümüze yüklenen büyük veya küçük sorumluluklar, şunu yapma baban kızar; bunu yapma ağabeyin döver, zihniyeti, - ki bunu söyleyen dikkat ederseniz gene annedir- kardeşine bakmak zorunda kalan ablalar, daha 12 yaşındayken yemek yapması tembihlenenler, erkek kardeşini okutmak için okuldan alınan ve çalıştırılan kız çocukları!.. İşte daha sayamadığım nicelerinin sonucunda fedakârlık bize bir vazife gibi öğretiliyor. Sanki yapmamız zorunluymuş gibi bir hâl içinde devam ediyoruz yaşantımıza kendi benliğimizi unutup...
Sabrı öğretir feda... Sabırla birlikte boyun eğmeyi de öğretir birnevi feda! Çoğu zaman söz hakkın olmaz senin, çünkü aşağılanırsın, hakaret yersin, aptal yerine konursun, önemsenmezsin, sen sadece ve sadece onların iyiliği için uğraşırsın. Onlara bir zarar gelmesin, zor durumda kalmasınlar, ben olmazsam onların hali nasıl olur, diye düşündüğünden "ben" olmaktan vazgeçersin...
Bu dünyada yaptıklarım ahirette bana kazanç olacak, inancı vardır büyük çoğunlukta ki verilecek olan mükafatın ağırlığını düşündüğümüzden gıkımızı çıkarmayız pek ve devam ederiz aynı şekilde. İyi, güzel de peki ya benim bireyselliğim ne oluyor burda? Egoistlik demiyorum dikkat edin; bireyselliğim ne oluyor?
Birileri için - ki bunlar genelde ailedendir- kendimden vazgeçiyorum...
" Onlar benim yerimde olsalar geçerler miydi peki?"
Sonra da birilerinin beni önemsemeye gerek görmediği halde, kendimi önemseyip:
" Ben onlardan farklı olduğum için fedakarım!" diyorum, ama farkındalığımı daha da kaybediyorum aslında farkında olmadan.
Yıprandıktan sonra ve hasta olup yatağa düştükten sonra bana sağlığımda önem vermeyenlerin bakacaklarına nasıl inanabilirim!
Hakikatten feda kârlılık mı yoksa zararlılık mı? Hani düşünüyorum da fedakar mıyım, evet fedakâr biriyim ve bu özelliğimden dolayı şuan için kâr elde ettiğimi düşünemiyorum; çünkü kızınca, hakkımı helal etmediğimi dile getiriyorum üzüntüyle karışık... Ne anlamı kaldı...
Yaşantımdan, yaşadıklarımdan ve çevremde bu tarz durumları yaşayanlardan edindiğim öğretiye göre; önce kendiniz için fedakarlık yapın. Örneğin; sabah kendi uykunuzdan kendiniz için fedakârlık edip; erken uyanın ve yürüyüşe çıkarak sağlığınıza özen gösterin. Her zamanki günlük işlerinizin dışında bir kursa katılın ve yeni edinimler kazanın.
Unutmayın; fedakârlık ettiğiniz kişiler, sizin kadar olmasa da fedakârlık yapabilir!
