Bir ev var. Bir oda. Odayý açtýðýnda bir çok kutu göreceksin. Üzerlerinde isim yazmýyor. Ýþte sýnavýn. Kendini bulabilecek misin?

Ne yapardýn ilk? Onca kutunun arasýnda kendi yerini belirleyebilmek için , ilk ne yapardýn ?

Önce orada var olduðun için sevinirdin. Ya konmamýþ olsaydýn aralarýna. Yýllar ardýnda boþ bir düþe inandýðýný , sandýðýn gibi bir yerin olmadýðýný da görebilirdin. Oraya sadece hiç var olmadýðýný anlaman için de çaðrýlmýþ olabilirdin.  Muhtemelen bütün kutularý açtýktan sonra daðýlmýþ bir odada içinin de daðýlýþýna tanýk olduðun bir an demekti bu. Þimdi kapýda duruyorsun. Kutulara bakýyorsun. Ýçlerinde bir yerde olduðunu düþünüyorsun. Ama emin deðilsin , ilk ne yapacaksýn?

Böyle baþlasaydým mektubuma sana hala aþýk olduðumu düþünürdün. O yüzden baþlamayacaðým.

Biliyorum hala aklýn kutularda. Hala yerini sorguluyorsun. Rengini,þeklini , büyüklüðünü nasýl göründüðünü düþünüyorsun. Kutunun içindekini düþünmek için çok erken diyorsun. “Önce kutuyu bulmalýyým. ”

Dedim ya. Bir ev yok ,  bir oda ve kutular yok. Varsa da bunlar görünebilir deðil. Seni halüsinasyona  itiyorum. Dengeni bozabileceðimi biliyorum. Dengesizliðinden yararlanmayý düþünüyorum. Kaybettiðim dengemi yeniden bu þekilde kurmayý planlýyorum. Ya da kabaca intikam alacaðým senden. Ve sen bu satýrlarý okumaya baþladýðýn için mektubu yýrtmak istiyorsun. Ýlk kutuyu açtýn. Ýçinden cesaret çýkmasýný istedin. Yanýldýn.

Þimdi neden geldim diyorsun bu eve. Tuzak mýydý? Ýhtiyacýn mý vardý hala sevildiðini bilmeye ? Egon hadi yürü mü dedi?  Çok mu emindin kendinden ? Herkes gider ben kalýrým mý dedin? Kaldýn mý acaba? Bir kutu daha açtýn , tek yön tabelasý çýktý içinden. Demek ki dönülemeyen bir yerden geçtin. Nasýl fark etmedin orayý? Paniklemek üzeresin. Çok kutu var. Ve var olan zamanýn hakkýnda hiçbir fikrin yok.  Zaman diye bir þey var. Sen üzerinden geçtin, geçtin, geçtin. Neleri ezdiðini hiç düþünmemiþtin o zaman. Þimdi düþündün.

Artýk hata yapmaktan da korkuyorsun. Ama yýllar evvel yüzüme bakýp olmaz dediðinde korkmamýþtýn. Üstelik az evvel odanýn kapýsýnýn üstüne kilitlendiðini de anladýn. Sýkýþtýn. Madem ki gerçek deðil bir çýkýþ olmalý diyorsun. Bir kutu daha , onda da yoksun, ötekinde de. Ya hiç yoksan? Aklýnda sürekli dönen soru bu. Ya hiç olmadýysam …? Yýllar sonra hayal kýrýklýðýna  mý uðramak üzeresin? Oysa buraya gelene dek hayat güzeldi. Ýþler týkýrýnda , rutin bir yaþam ama belirgindi. Þimdi bulanýksýn. Miden de bulanýk. Düþüncelerin de. 

Sen bunlarý yaþarken ben bitki çayý içiyorum. Garip bir sakinlik içindeyim. Mektubumu yazarken ayýktým bu arada. Aklýmýn kalan kýsmýna sahip çýkmýþtým. Yýllarca iyi bir seri katil gibi hazýrlandým. Önce senin yüzünden senden sonrakileri öldürüp gömdüm. Maalesef onlarýn kutularý da o odada. Henüz kimseye denk gelmediðin için hep tek kaldýn sanýyorsun. Þimdi içine bir kurt düþtü. Kemiriyor seni. Baþkalarý… senin dýþýndakiler , olabilir mi ? Hýrsla bir kutu daha açtýn. Ýçinden bir kutu atarax çýktý. Kaygý bozukluðuna iyi gelir. Al bir tane.

Korktuðun baþýna geldi. Kutulardan birileri çýkýyor sürekli. Bazýlarý senden daha mý tutkuluymuþ. Senden daha çok seven ,  cesaretli olanlar varmýþ hayatta. Ne oldu yýkýldýn mý? Sen nasýl býraktýysan öyle mi kalacaktým. Ama kalmamýþým , deðiþmiþim. Ýhanet etmiþim. Bir güzel de arþivlemiþim. Önüne dökmüþüm. Kutular azaldý. Sen hala yoksun. Kapýyý kýrmayý düþünüyorsun. Birinci katta olduðunu ve pencerede parmaklýk bulunmadýðýný fark edemedin mi daha ?

Son kutu. Son þans. Hayatýnýn deðiþeceði son nokta. Gerçeklerin ortaya çýkacaðý son an. Kutuyu açtýn , içinden bir kutu daha çýktý , bir tane bir tane daha. Böyle gitti.

Böyle baþlasaydým mektubuma sana hala aþýk olduðumu düþünürdün. O yüzden baþlamayacaðým.

27.04.2013 01:30 Tekirdað ( Stavros Lantias - Vals Of The Eyes dinlerken )