Online Üye
Online Ziyaretçi
Hiç korkar mı
fırtına
Bir yelkenliden?
Büyüklüğünün
içinde
Hiç iner mi
derinine
Bir okyanus?
Ya da senin
gözlerinde
Kaç mil yol
aldığını
Anlamaya
çalışırken gözlerim,
Hiç gitmediğini
Hisseder mi ?
Bir gün
Ellerim ellerinde
Bunları
konuşacağız…
Diye korkuyorum.
Karanlıktan
korkar
Gökgürültüsünden
korkar gibi,
Uyuyamamaktan
korkar
Uyumadıkça
Titrer gibi…
En çok da
Beni unutursan
Diye korkuyorum.
Bir kemanın
Kutusundaki
güvene
İmreniyorum.
Hiç çalınmasa da
Durduğu yeri
bilir gibi,
Unutma beni
sevgilim.
Bir öğleden
sonraya
İliştirilince
rakının dublesi
Kadehini kıskanıyorum.
Unutmuştum oysa
kıskanmayı
Sahip olmuşken
Kendimize
başkaları.
Başkaları
üzerinden yaşarken ,
Başkaları
üzerimizden
Geçerken
Ve
Ezerken
geleceğimizi…
En çok da
Beni unutursan
Diye korkuyorum.
Bir yassı taş
Gibi kayıyor
Gecelerimde
sözlerin.
Sonra diplerime iniyor.
Birikiyor.
Her gün
Daha çok yer
açıyorum sana.
Yine de
yetmeyecek
Biliyorum.
Bir gün
Ellerim ellerinde
Bunları
konuşacağız…
Diye korkuyorum.
Oysa gece
korkmuyor
Uykusuzluğun ayracı,
Dikine duran
Bir şişe dibi gibi