Ýdam sehpasýnda þair…!

Kirpiðinin kýyýsýnda dünya,

Bakýp geçecek ve bakmayacak bir daha,

Sonra,

Sonrasý...

Sonrasýný düþünmedik daha

Ýpin ucunda þair,

Dilinde bir mýsra,

Dua,

Tövbe,

Aþk,

Sukut.

Susan tüm yalanlar karþýsýnda,

Hayata raðmen ölüm..

Kýrýlan kalemin mürekkebi alnýnda,

Siyah inci,

Sözün sonunda þair,

Son cümle,

Haykýrýþ gibi bir susuþ.

Ve son bakýþ,

Kirpiðinin ucunda ki nimete gönül ucuyla,

Sonra,

Sonrasý aþk,

Sonrasý bela,

Sonrasý yazý,

Sonrasý kader..!

Dilimin ucunda þiir,

Çökerken içim de bu gece tüm þehir,

Ve hýrpalarken dünüm bu günü,

Parmak uçlarýmda bir iz,

Ýhbar eder saklý yanlarýmý,

Ýdam sehpasýnda susuyor þair…!

Yanarken bu þehir.

Ve akarken yaþýn gözünden,

Silme ne olur…!

Ýpin ucunda sallanýr þair,

Urganýn düðümünde sýr,

Ayaklarýnýn altý ayaz,

Alnýnda siyah inci,

Sukutun ritminde sýr, sýrrýn sonu ölüm,

Sonra,

Sonrasý mahþer..

Sonrasý Tanrý, 

Sonrasý aþk..! 

11. 05.2013