Karardı zaman.

Tarih başka bir coğrafyadaydı.
Ve başka bir kente göçtü,
ülkemin umut mimarları.

Eş sesli bir solukla, sustu ölüm.
Geriye toz duman içinde,
yeri belli olmayan mezarlar kaldı.

"-ne diyordu burda şair" in 
okuyucudan aldığı intikam,
kemiklerinin sızısı kaldı.
Mezopatamya kılıklı cesetler
sonra da esmer hüzünler kaldı.

Gözlerimse hangi acıya seslense,
ağıt çiziyorum şiirime.
Keşmekeş bir yaradır anadolu.
En güneyi kanar durur içimde.
Söz biter, toprak canlanır.
Toprak, insan olur.
Şair dilsiz, anlatır durur.
Kağıt kaleme küs.
Tarih başka bir coğrafya.

Güneşin doğudan doğduğuna kızarcasına,
yüzümün esmerliğine kızarcasına,
dilimin dönmemesine kızarcasına,
yani kısacası mazeret ararcasına,
öldürüldüm.
Ve kimse duymadı.
Ve kimseye kızmadım.


Güldüm.
İnsan ölürken güler mi?
Güldüm.
Ölürcesine tüm insalığımla,
tüm insanlar adına ölürken, 
hemde bir hiç uğruna,
güldüm.
Dudaklarımdan mutluluk süzüldü,
Mardine,Sivasa,Maraşa ...





...
( Ölüme Dair Ll başlıklı yazı Deniz Pınar tarafından 12.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu