Kara bir gündü.
Kara haber yayıldı kulaktan
kulağa.
Bombalar patlamış Reyhanlı’da can
üstüne can komamış.
Kan gölüne çevirmiş sokakları,
can pazarı olmuş dört bir taraf. Feryatlar ölüme yükselmiş, figanlar kopan can
parçalarına. Can alıcı leşler pusu kurmuşlar sabi sübyana, kadına kıza; masum
halka…
10 dakika, evet 10 dakika arayla
iki bomba patladı Reyhanlı’da. Onlarca yüzlerce ölü. O kadar yaralı… Tahribat
haddinden fazla. Gaye kaos ortamı olsun, Türkiye batağa saplansın.
10 dakikanın evvelinde kaç gün orada saha çalışması yapmışlar acaba?Ayakta mı uyuduk yine. Hani su uyur düşman uyumaz der ya atasözümüz gafil mi avlandık yine. Anlayamıyorum. Bir ilçeye iki bomba yüklü araç gelsin ve kimsenin haberi olmasın!
Anarşist olmak kolay; koy bombayı
bas git. Çocuk mu ölmüş kadın mı ölmüş kimin umurunda? Hasta mı ölmüş engelli
mi ölmüş kime neye? Mantığı yok ama şerefi de yok. İnsanlığı, can güvenliği,
yaşam hakkı o da ihlal ediliyor. Oyuna
gelmemiz gerek. Tahrike kapılmadan bunu yapanların yakalanması ve en şiddetli
şekilde cezalandırılması gerekiyor. İdamsa idam!
Sandılar ki koca devlet yok olup
gidecek öyle hemencecik. Bitip gidecek. Batıp… Oysa akletmediler gidenler hep
bunu sananlardı. Sandılar sadece! Bir boş hayale kandılar belki de! Yandılar
hakkın dergâhında… Bir kurşuna teslim olacak, bir bombasına esir düşecek zannettiler bu ülke! Üçüne
beşine sakız olacak! Oysa yazık olacak onlara. Erkekçe olsa bu kadar koymaz
adama ama terör işte! Erkeği yoktur terörün. Harbice olsa yine tamam dersin. Mertçe
olsa…
Kancığı vardır yamuk olan,
yancığı vardır yardım eden, bağcığı gözlerini kör eden… Kalplerde dağcığı
vardır içimizi mahv eden! Neyin cacığı olmuş yine bombaları patlatanlar? Neye
meze olmuşlar? Kimin çıkarına tereyağı olmayı kabul etmişler.
Ah ölüm! Ah be gülüm bu denli
kahpece olmasaydın! İki gözüm iki çeşme. Kan ağlıyor özüm. Ayaktayız yine!
Biriz yine, tek yüreğiz işte! Vurun ulan vurun, soyunuz kurusun işte! Biter miyiz sandınız, yiter miyiz zannettiniz?
Gülerim aklınıza, şaşarım zekânıza. Oysa kahpece olur ölüm! Erkekçe değil! Sinsice
olur ölüm! Adice… Mertçe değil!
Yüzlerce kilo bomba yüklü araç
gelir bırakılır insanların canlarının ortasına. İnfilak eder insanlık. Nerden
baksanız lanet edersiniz bunu icra edenlere. Allah’ından bulsunlar denir. Allah’ı
bulsalardı bu halde olurlar mıydı? diye sormadan edemiyorum kendime!
Onlarca can; günahsız, sebepsiz…
Öldüler. Yüzlerce can paramparça oldular. Bir tas su içerken bir çocuk canından
olur. Bir kaşık çorba içerken bir baba… Evladının elini tutarken bir anne… Bir
dede çayını yudumlarken… Terör ayırmaz kadını çocuğu. Bacaklar kopar, ayaklar;
kollar, eller…
Canlar gider, kanlar akar seller
gibi, feryatlar kopar ta içten, sanırsınız ki yer kaynıyor birazdan patladı
patlayacak haldedir. Adresi yok bombaların. Kimliği… Mensubiyeti… Kahrı çok,
zararı… Kadını kızı, erkeği çocuğu… Kürdü Türkü, Müslümanı Hıristiyan’ı… Bütün
Türkiye’si hedef! Büyük Türkiye’si hedef!
İnsanlık hedef tahtasında,
kalbine isabet ediyor onlarca can! Can pazarıdır bu, kana bulanmış her yer.
Camlar inmiş ilçede canlar yitmiş. İnsaf aranıyor bunu yapanların kalbinde?
Vicdan aranıyor. İnsanlık… İnsanlık ölmüş.
Neden maçlar oynandı bu hafta
sonu? Küme düşenler ortalığı savaş alanına çevirdi. Tribünler savaş alanıydı
sanki! Yakıldı yıkıldı koltuklar, polislere taş üstüne taş atıldı. Organik
gazlarımız ve klorsuz sularımız boca edildi herkese. Hani acımız var diyeceğim
geliyordu. Bu da bir terör değil mi?
Şampiyon olanlar ortalığı düğün
derneğe çevirdi. Şampiyon gibi davranmak icap ederdi çünkü acımız vardı. Hayat
sadece bir derbiden ibaret olmasa gerek! Bıçaklanıp ölen taraftarı söylemiyorum
daha!
Eğlence programları ve yarışmalar
tam gaz devam ediyordu. Ölenler sanki bizden değildi. Millet mesuttu. Bu terör
kadar bizi etkiliyor, moralimizi bozuyor ve üzüyor.
Oysa taziyemiz vardı, acımız.
Asıl şampiyonluk o acıyı
yüreğinde hissedip dua etmekti yaratana sessizce. Asıl birincilik döktüğümüz
gözyaşlarının toplamıdır. Asıl kazanacağımız bu kara günde topçusuyla
popçusuyla yorumcusuyla seyircisiyle tek yürek olmaktı. Kaybettiğimiz ise ne
yazık ki gerçekleşemeyen bu birlikti.
Bu ne öfke? Aklım almıyor bir
türlü. Bu ne zulüm, insafa gelmiyor. Akla izana aykırı bu cinayetler. Kalpten
gelen sözlerdir bu cümleler. Hangi çıkara kâr acaba? Kime hizmet ve neyin
karşılığında?
Terörün
biri bitiyor biri başlıyor.
Başı karalar bağlanmaya adanmış
ülkem. Sabrediyoruz ve dua ediyoruz barış ve huzur için.
Her şeye rağmen ayakta duracağız
sonsuza değin.
Reyhanlı kanlı bugün, gözyaşlarımız çok, düşmanımız da!
Kahrımız da çok olmalı, birlikteliğimiz de!
Ölenlere Allah’tan rahmet, yaralılara
şifa, yakınlarına sabır bunu yapanlara da lanet diliyorum.