Yabancı Bu Şehir...
Ağaçlar sararmış,
yorgun bakıyor
Gökyüzü sessiz, silik renkleri ağırlıyor
Göçüp giden
kuşların yerleri nasıl da boş
Bu şehir giderek yabancılaşıyor
Kaldırım
taşları eskisi gibi konuşmuyor
Gözyaşım kördüğüm olmuş akmıyor
Yaram an be
an kanıyor, durmuyor
Yabancı artık bu şehir
Eskisi gibi koynuna
almıyor
Şimdi bana sihirli bir değnek lazım
Bu şehri baştan aşağı
mutluluğa boyamalıyım
Gülmeli acılardan aşınmış yüzler
Kuşları acilen
çağırmalıyım
Güneş gözlü yaz penceremde açsın
Hadi şehir gülen
nağmelerle çınlasın
Hazan şarkılarını susturalım
Bu coşkuyu yıldızlara
taşıyalım
Masalların mutlu sonlarını
Çalmak çok mu zor
kafdağından
Bırakalım neşeli bir ıslık taşsın
Şu çocuğun masum
dudağından
(
Yabancı Bu Şehir... başlıklı yazı
Gülşen tarafından
23.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
