yaz yağmurlarında

bulutların elem veren kırgınlığını sevdim,

seni sever gibi.

yurduma düsen sis gibi sevdim;

talan sürgünlerini sonra...

yüreğinin ayrılığa evrilen suskunluklarından,

bin kez öptüm.

vefanın ayrılığa diktiği cümlelerdi

seslenişlerim.

2

 İki ayrı iklime uçan

şiir kanatlı kelebeklerin ölümüyüz şimdi.

baharları güze devreden iki şairin

iki yanıyız.

Eşitlik terazisinde tartılıyor şiir

ve elemlerimiz ağır geliyor her vakit.

sorgularından kaçan meleklerimizin

günahkâr yüzleri düşüyor

puslanmış aynalara.

Hüzünlü ağıtlardan gayrısına susan dillerimiz,

suskunluğun grisinde demleniyor,

kuşlarımızın tutsaklığına inat.

Tarihin kırgın kozasında çürüyen kelebeklerin

çığlığına asılıdır gök.

Çaresi yok,

şiire hüküm giymişken

gölgesi bile buz tutar çaresizliğin

  3

iki rengi var şehirlerimin bilesin

sensizliklerle yürüyen

koyu hazan rengidir biri,

diğeri  beyazın sığınağı,

umudun mavisidir.

uğramaz iklimlerime

meltemlerin yumuşak nefesi

yine de

seviyorum coğrafyamın

çatlayan  topraklarını.

Dudaklarıma sinmiş kokusu.

ne zaman kendimi garip hissetsem,

burukluğunda tatlanan cümleler

yetişiyor imdadıma.

seviyorum coğrafyamın sensizlik rengini.